Om en om met collega Maaike Bos schrijf ik sinds 2016 tv-recensies voor de krant Trouw: onze rubriek 'Bas & Bos kijken tv'. Hier de columns van mijn hand.
Welkome afleiding: 'Andere Tijden' ging woensdag over het grote succes dat mannelijke stripacts à la The Chippendales begin jaren negentig ook in Nederland kregen. Vol verwachting dus afgestemd op 'Broek uit!', met mijn vaste lustobject naast me op de bank. Vergiste ik me of zat hij wat minder onderuitgezakt dan normaal, toch lichtelijk alert?
Om kwart over negen was ik al om. Nee niet in de alcoholische zin, toen nog niet. Maar op dat tijdstip hoorde ik Welmoed Sijtsma in 'Goedemorgen Nederland' hartgrondig balen dat ze toch niet iets oranjekleurigs had aangetrokken, in plaats van die stemmige donkerblauwe jurk.
Nieuw plekkie, nieuw bekkie. Het voelt als onmogelijk om niet even stil te staan bij het feit dat Bas & Bos vandaag achterop zijn geraakt. Alsof we na vier jaar binnenzitten nu op een koninklijk balkon staan, en we u kunnen toewuiven: goedemorgen Trouwe lezers!
De afgelopen week gonsde het gerucht weer rond: wordt Michelle Obama de running mate van Joe Biden? Op de Amerikaanse televisie zei de democratische presidentskandidaat dat hij geen seconde zou twijfelen. mocht de briljante Obama zijn vice-president willen worden.
Met een mix van medelijden en desinteresse kijk ik deze weken naar de pogingen van de NOS-sportredactie om, in deze wereld vol afgelastingen en lege stadions, iets te maken van de dagelijkse sportjournaals. Ze lijken vaak nog het meest op een versie van 'Frontberichten' voor sporters zelf. Een houd-moed-rubriek, zoals het bedrijfsleven die nu ook...
De kijkcijfers van Op1 zijn onverminderd goed. Dit laat onverlet dat sommige items slecht worden uitgewerkt. Zeker maandag begon het keurslijf der verboden vragen voor ernstige jeuk te zorgen.
Troost is een groot woord deze dagen. We vinden dat we het meer dan ooit verdienen en het fenomeen troost-tv - het herhalen van oude programma's die een goed gevoel geven - wordt volop gewaardeerd. Maar hoe troost precies werkt, dat kan alle kanten op. En is dit jaar misschien wel meer dan ooit een individuele keuze.
Joop Goes uit Blaricum, ik snap hem helemaal. Woensdag stond in deze krant Goes' brief 'Ik kijk niet meer'. Hij schreef hierin liever vroeg naar bed te gaan dan 's avonds laat naar al die corona-programma's te kijken. En inderdaad: stukken beter voor de nachtrust.
Ter afleiding dan maar gekeken naar die documentaire over hartproblemen bij vrouwen, van Hella de Jonge. Ai ai ai, zoveel kritiek op medisch specialisten in deze tijden van Santa Zorg: het voelde bijna ongepast.
Het hele weekend dus 'Turn, turn, turn' in mijn hoofd, het liedje dat werkelijk wonderschoon werd gezongen door Ilse de Lange in de allerlaatste aflevering van De Wereld Draait Door. De wereld stond even stil. Er echoot wel meer na van die laatste gedenkwaardige aflevering, en overigens niet alleen in positieve zin.