Tv-columns voor dagblad Trouw

Om en om met collega Maaike Bos schrijf ik sinds 2016 tv-recensies voor de krant Trouw: onze rubriek 'Bas & Bos kijken tv'.  Hier de columns van mijn hand.


Gebeurde er het afgelopen nog iets op televisie dat wezenlijk impact wist te krijgen op de binnenwereld, waren er programma's die een knop wisten om te zetten in je hoofd? Teruglezend waarover Bas & Bos allemaal hebben kunnen schrijven in 2021 is er maar een antwoord mogelijk: ja, dat gebeurde veul en vaak. Al stieten we ook op een gemis....

Een geluk bij het ongeluk dat de serie Scheefgroei niet staccato wordt uitgestort, zoals ook collega Bos al aanvoelde. De afleveringen met Jeroen Pauw en Sander Heijne over de vraag 'is Nederland voor iedereen wel even gaaf?' zouden zes werkdagen achterelkaar op ons worden afgevuurd. Maar omdat Op1deze week tochniet met kerstreces ging, vult...

Het is tijd in de kerstsfeer te komen, vertelt de kalender me. Ik weet niet hoe het u vergaat in deze woelige periode, maar de feestdagen leken mij nog mijlenver weg. Tot donderdag een kluppie pretletters het voor elkaar kreeg de juiste dosis welbehagen de huiskamer in te slingeren.

"Hoor je dat, ze gebruiken voor die moeizame coalitie de term verstandshuwelijk. Mooi gevonden. Doet me ergens aan denken." De man op de bank zat woensdagmiddag te kijken naar de NOS-uitzending over de presentatie van het nieuwe regeerakkoord. En ik zag hoe hij broedde op een valse grap over onze eigen coalitie hier thuis.

Ongetwijfeld zijn er heel wat wenkbrauwen gefronst dinsdag vanwege de keuze om berichten uit de roddelpers toe te laten in De Verdieping, teneinde de 18e verjaardag van Amalia extra kleur te geven. Het schemergebied waarin gezonde interesse overgaat in ongezonde nieuwsgierigheid speelde ook een rol bij een tv-special die Net5 maandagavond uitzond...

"De kinderen luisteren niet naar mij, de honden luisteren niet naar mij, dus leidinggeven is not my cup of tea. Maar met Maestro ga ik daar verandering in brengen." Welgemoed trapte comédienne Plien van Bennekom zondag het nieuwe seizoen af van dirigeren-kun-je-leren. En al merkte de Maestro-jury over haar dirigeerstijl op dat het leek 'alsof ze...

Geregeld reist mijn hoofd naar de toekomst, om te fantaseren hoe we gaan terugkijken op de start van de roaring twenties van deze eeuw. Waarin zelfs Het Sinterklaasjournaal is geïnfecteerd met een flinke dosis corona. Gelukkig gaat het om de humorvariant, met ongetwijfeld als bijsluiter: je kunt nooit te jong beginnen met satire.

Wat doet Frits Spits dat goed: de tv-versie van zijn radioprogramma De Slapelozen (KRO-NCRV) is een van de intiemste, menselijkste programma's sinds lange tijd. Wat als de nacht geen rust brengt, wat als het donker je lichtje niet uitkrijgt? En thema om voor op te blijven.

"Heb je naar aanleiding van deze tv-uitzending hulp nodig of behoefte aan een gesprek, bel dan Mind Korrelatie", zo eindigde iedere 100 dagen in je hoofd, dus donderdag ook de laatste aflevering. Bellen is gelukkig niet nodig, maar ik heb na het zien van de indringende VPRO-serie wel behoefte nogmaals te schrijven over dit stageproject van Nicolaas...

Dat je na afloop een van de vredigste nachten sinds tijden beleeft, woelloos stabiel in het kalme donker. Het moet de poëtische sfeer zijn geweest, de milde kijk op de scharrelende medemens, de blik naar buiten, de wereldreis zonder ontevredenheid of oordeel: de film Aznavour. Le regard de Charles is balsem voor het piekerende mensenhart.