Woorden, woorden, woorden

Zoals de wind over het land giert, bulderen deze dagen ook onophoudelijke informatiestromen over onze arme hoofden. Je kan je werkelijk suf geluld voelen door alle Brexitdiscussies, klimaatdebatten en verkiezingspraat. Te midden van al deze verbale opwinding voelde een dramatische documentaire over een acteur die zijn spraakvermogen verliest bijna als een verademing.

Het volgen van de beraadslagingen in het Britse lagerhuis wordt steeds verbijsterender. Het lijkt echt over niets anders te gaan dan interne politieke posities. De concrete consequenties voor het gewone dagelijkse leven komen zelden voorbij. De Britten de weg dus volledig kwijt, in een epidemie van politieke navelstaarderij? Je kan net zo cynisch het Nederlandse klimaatdebat bekijken. Na de verrassende aankondiging door het kabinet van een CO2-heffing voor bedrijven en lagere energielasten voor burgers, lijkt dit onderwerp ook voorbehouden aan politici. De praatprogramma's lieten in ieder geval vooral onze Verkozenen aan het woord.

Neem de tafel van 'Pauw & Jinek' woensdag: hij stond dan wel in Loppersum - want volgende week Provinciale Verkiezingen - maar eromheen zaten louter landelijke coryfeeën, zoals Gert-Jan Segers, Marianne Thieme en ook Wouter de Winther van de Telegraaf. De belangrijkste kwestie leek te zijn wie de grootste pluim verdient voor de kabinetsdraai in het klimaatbeleid.

Een veel interessanter inhoudelijk gesprek kwam niet uit de verf. Want niet aan de hoofdtafel, maar nederig op de eerste rij van het publiek zaten twee boeren. Mensen uit de praktijk, die een flinke duit in het zakje moeten doen om de feitelijke vermindering van de CO2-uitstoot te realiseren. Terwijl Marianne Thieme in de Kamer steeds afsluit met 'evenzeer ben ik van mening dat er een einde moet komen aan de bioindustrie' stelde in Loppersum zeugenhoudster Sabine Grobbink uit Barger-Compascuum iets heel anders: "Als je wat wilt doen aan het klimaat, dan zal je de intensieve veehouderij juist moeten stimuleren. Want die biedt de grootste bijdrage aan CO2-reductie: je hebt dan veel minder grondstoffen en energie nodig om dezelfde opbrengst te realiseren."

Een boeiende discussie over het spanningsveld tussen klimaatdoelen en dierenwelzijn gloorde, maar veel te snel werd de microfoon weggehaald bij de zijlijn. Onder meer om Sander van de Pavert van LuckyTV een flauw gebbetje uit te laten halen met politiek verslaggever Ron Fresen. Ongein die we probleemloos hadden kunnen missen. En de krant van afgelopen woensdag, waarin ik nog zo mild stelde dat deze dagen de regio volop aan bod komt op de buis, kan dus probleemloos worden gebruikt om de vis in te verpakken.

Terwijl bij 'Pauw & Jinek' de duizenden en duizenden woorden door de bomvolle ruimte wervelden, kon je op NPO2 iemand juist steeds stiller zien worden: Michel Van Dousselaere. Deze imposante Vlaamse acteur wordt gesloopt door een dementievorm met afasie als kenmerk. Voor wie de waarde van het gesproken woord eens vanuit een heel andere invalshoek wil bezien, is de intieme documentaire 'Michel, acteur verliest zijn woorden' - gemaakt door Van Dousselaeres vrouw Irma Wijsman - een soort rustpunt deze dagen. Al komt hij keihard binnen.

 <<<Wilders                                                                        Eus in Medialand>>>