We snuiven en tetteren er op los, en 'zij' mogen het puin ruimen
Ligt het aan mij of is er dit jaar minder rumoer over dry january, de actiemaand om je alcoholgebruik eens een tijdje stil te leggen? Wie woensdag op EenVandaag afstemde, zag hoe essentiële instanties in de maatschappij kraken onder onze liefde voor drank en verdovende middelen. Presentator Pieter-Jan Hagens vroeg zich af: "Zijn we de weg een beetje kwijt?"
De dagelijkse actualiteitenrubriek van AvroTros vuurde zowel een item op ons af over meer verkeersslachtoffers door alcohol als over de ellende door drugsbendes in de Rotterdamse haven en omstreken. De teneur: 'we' willen er ongegeneerd op los kunnen snuiven en tetteren. En de vervelende consequenties? Tja, die moeten 'ze' maar oplossen, politie en gezondheidszorg.
Het aantal verkeersongevallen waarbij alcohol een rol speelt is in tien jaar tijd verdubbeld. Alle gezellige publiciteit voor de Bob ten spijt, er kruipen dus meer mensen aangeschoten achter het stuur. Of op het zadel: ik hoorde laatst op de radio, dat veel jongeren zeggen niet te weten dat dronken fietsen ook gevaarlijk en verboden is.
Misschien spelen ze stommetje, of zouden ze echt al minder hersencellen hebben?
Er werd gesteggeld over handhaving, en het nut van de alcoholfuik. De politie - bij monde van Willybert Oor - vindt zo'n val een achterhaald ding, vanwege z'n zichtbaarheid: zodra je hem hebt opgetuigd, waarschuwt iedereen elkaar via sociaal media en kun je hem net zo goed weer opdoeken. Zette de politie er tien jaar geleden nog ruim vijfduizend op, 2023 telde nog maar 1317 alcoholfuiken. Maar diverse veiligheidsclubs zien graag dat de fuik in ere wordt hersteld, júist vanwege die zichtbaarheid. Dat iedereen beseft die erlangs rijdt: met drank op achter het stuur, het kan niet en ook niet omdat ze fors controleren.
Waarom worden we eigenlijk lakser met drank, als we moeten rijden? Han ten Broeke - oud VV-Kamerlid, nu van de Verkeersveiligheidscoalitie - schetste een somber beeld. "Verkeer is de ideale analogie voor wat er in de maatschappij gebeurt. En zeker sinds corona is de verhuftering toegenomen". Ook Martijntje Bakker van VeiligheidNL ziet een maatschappelijk trend. "Mensen zijn in het algemeen minder bereid zich aan regels te houden."
En toen moest de hoofdcommissaris van de Rotterdamse politie nog komen. Fred Westerbeke sprak over de drugsellende in en rond zijn stad, en de steeds jongere criminelen als het gaat om zeecontainers leeghalen en bommen plaatsen in woonwijken. Over de weg kwijt zijn gesproken, de hoofdcommissaris meldde hoeveel lijntjes cocaïne er iedere dag in Rotterdam door de neusgaten gaan: 70.000 stuks.
Je zou naar de fles grijpen, van al die berichten. Maar er is een betere therapie: kijken naar Meer dan verwacht, de EO-serie over mensen die gezegend zijn met én overrompeld door de komst van een drieling. Jonge vaders en moeders die vol energie richting de toekomst denderen. En er uiteraard brave burgers van proberen te maken, van die kindertjes. Die vooralsnog volledig tevreden zijn met lekkere doperwtjes en sperzieboontjes, en gezellig naar de televisie staren.
Zet ze maar niet te jong voor EenVandaag enzo. Ze krijgen later meer dan genoeg te zien van de grote boze buitenwereld.
<<<Maestro Rauwe ham>>>