We blijven het positief bekijken.
Na twee tv-loze weken in de warme Spaanse en Marokkaanse zon, is het weer even wennen aan het Nederlandse televisielandschap. Waarin een grande dame overleed, de mooiste breugeliaanse schaatstafereeltjes te zien waren op de Amsterdamse grachten en Twan Huys de Wissel van het Jaar maakte. Of hij in de juiste baan terecht is gekomen? De analisten buitelen over elkaar heen: de bewegingen van onze anchormannen en -vrouwen worden gefileerd zoals vroeger die van de voorgangers op de kansel. En de betekenis van talkshows voor de koers van de kudde lijkt belangrijker dan ooit.
TV-makelaar Harry Mens heeft duidelijk weinig fiducie in zijn nieuwe RTL-collega. In zijn eigen talkshow 'Business Class' (RTL7) omschreef hij Twan Huys dit weekend namelijk als een arrogante grachtengordeljournalist die zich vast geen raad weet wanneer hij de deelnemers aan de Voice of Holland moet interviewen. Nu is dat waarschijnlijk Twan Huys' laatste zorg. En zou Harry misschien zelf eens moeten nadenken over een mediatraininkje. Of vier. Kijkt u zijn 'interview' met Theo Hiddema (Forum voor Democratie) van vorige week maar eens terug.
Ik stuitte erop, omdat een vriendin me had gezegd dat 'Business Class' toch wel een leuk programma was geworden. Want natuurlijk, Mens' hele show wordt bij elkaar gesponsord, maar daar waar Harry vroeger niet verder kwam dan 'zo, u bent dus de oprichter van Vloerplinten International, vertelt u maar eens' zou hij tegenwoordig heel aardige gesprekjes weten te voeren. Vond ze.
Tja, dat kwam qua Hiddema toch niet helemaal uit de verf. De advocaat/politicus kreeg alle ruimte om te oreren over Ollongren, racisme en vrijheid van meningsuiting waarbij Harry Mens er nauwelijks een opmerking tussen kreeg. De regie toonde voor de variatie zo nu en dan maar wat beelden van de studiokok die een visje schoonmaakte. Fileerde er tenminste nog iemand iets. Na ruim 14 minuten opperde Harry Mens: "Nou Theo, hier laten we het bij" en riep hij het publiek op een bevrijdend applausje te laten horen, waarbij hij zelf de camera inkeek van 'waar ging dit in vredesnaam over?'. Nee, daar kan Twan Huys inderdaad niet aan tippen.
We moeten het allemaal maar positief bekijken: hoe afwisselender en gevarieerder het medialandschap, hoe beter het is. Toch? En optimisme mag wat mij betreft het trefwoord van dit voorjaar worden. Waarbij ik als boegbeeld graag wethouder Irene ten Seldam uit Almelo wil uitroepen. Haar gemeente kreeg dit weekend in het programma 'Kassa' te horen dat de voorzieningen voor rolstoelers en ander mobiel uitgedaagden in Almelo het slechtste zijn van heel Nederland. En hoe pakte wethouder Ten Seldam dit op? Ze zei: "Op zich is het jammer, maar het biedt wel veel mogelijkheden voor verbeteringen."
Kijk, dat is positief denken beste mensen. Voor collega Bos en mij kan het voorjaar sowieso al niet meer stuk: dankzij een positief lezersonderzoek krijgen we er vanaf deze week een extra column bij, op de zaterdag. Aan Maaike de eer om aanstaand weekend af te trappen.
Televisie kijken is leuk, maar er over napraten doet er vaak niet voor onder. Bedankt voor uw belangstelling!