Waar is nu die wal met de beste stuurlui eigenlijk?
Zo, eens kijken of ik weer helder genoeg ben voor een stukkie, na twee weken in de coronamist te hebben gedwaald. Al zie je het zelfs met koorts, spierpijn en een vertraagde hersenfunctie haarscherp: het is niet dat het er in de 'gezonde' wereld nou zo veel gestructureerder aan toegaat. Wat een rommeltje in het land.
Of is het gewoon maart roert zijn staart, het gedoe met blote piemels en onbedekte notities? Ik was eigenlijk wel blij dat het mediacircus aan me voorbijging. Neem De Vooravond, waarin de afgelopen week bijna louter journalisten en programmamakers werden geïnterviewd. Het kon me slecht boeien. Al was ik gekluisterd aan bank en bed, zo klein hoefde mijn wereld toch niet te zijn.
Ik vluchtte vaak naar de eindeloze Afrikaanse vlaktes, met National Geographic en de wilde beesten. Hallucinerende beelden van hoe een enorme slang een compleet bokje naar binnen werkt. Overzichtelijk aards drama. Ook een fijne escape was teruggaan in de tijd: leve een serie als Fawlty Towers bij nostalgiezender ONS. Hoe zou John Cleese ooit kunnen vervelen?
Wel hunkerde ik naar updates over de blokkade van het Suezkanaal. Een simpel, rechtlijnig verhaal voor getormenteerde hersentjes: waterweg is smal, megaschip ligt dwars, wereldhandel plat, Nederlanders moeten komen baggeren en slepen. Dat kon mijn hoofd prima aan.
Beetje lullig wel dat EenVandaag ter illustratie van de dreigende penurie filmde bij Blokker en Action, en winkelrekken vol boeddhabeelden en wandklokken toonde. O hemel, straks is al dat broodnodige plastic op!
Maar dit terzijde. Nieuwsuur heeft een kort lijntje met Peter Berdowski, van Boskalis. Die vertelde hoe twee stoere sleepboten aan het opstomen zijn naar de Ever Given. Zware jongens met een trekkracht van meer dan 400 ton, maar nog op flinke afstand. Ik wilde de wijzers van de klok nóg een paar uur vooruit draaien: als een of ander lokaal Egyptisch sleepbootje de klus maar niet klaart voordat 'onze' jongens er zijn! Ik snak naar Hollandsch succes.
Wel opvallend dat wij als land met (toch?) de beste schippers en slepers van de wereld nu zo weinig andere deskundigen ophoesten. Waar is die wal met die beste stuurlui? Op Al Jazeera zag ik wel een sceptische Amerikaan, ene Lawrence Brennan, die vreest dat met de huidige aanpak de ellende nog zomaar een maand kan duren. Waarom halen ze niet alvast de zware bunkerolie uit het schip, vroeg hij zich af.
Via internet leerde ik John Konrad kennen, die zelf de grootste schepen van de wereld heeft gevaren en nu via zijn site gCaptain details geeft over de blokkade. Enigszins amateuristisch - Captain Konrad heeft niet altijd meteen z'n microfoon openstaan - maar hij duikt diep in de materie. Wat zijn de opties? Kan het schip breken? Kijkers van over de hele wereld zijn dankbaar voor de echte informatie en uitleg van deskundigen.
Zo vaar ik de wereld van de actualiteit wel weer in. Ook dankzij de mannen van ons eigen sleepbootje Even tot hier: zo knap hoe zij in een uurtje tijd een complexe week weten samen te vatten. Zaterdag het gezang over Pieter Omtzigt meegekregen? Hij die in excelsis de luis in onze pels is, laat hem verpieteren in functie elders.
Vrolijke creativiteit, zeker goed om geblokkeerde energie weer op gang te krijgen.
<<<après Lubach Kunst en cultuur>>>