Van Rossem wéér de enige met een volstrekt ander geluid
Woensdag deed hij het weer, Maarten van Rossem. In Op1 zette hij ons simpele zielen met beide benen op de grond. En draaide hij onze neuzen van west naar oost, met zijn schampere conclusie na de tearjerker in Washington.
Die conclusie laat zich omschrijven als: fijn hoor, dat iedereen gelooft dat het fatsoen weer terug is in de Verenigde Staten.Maar zouden we als de sodemieter nu eens willen kijken naar Duitsland, naar de opvolging van Angela Merkel? En hoe het met de Europese Unie is? Van Rossem: "Onze aandacht voor de VS is volstrekt obsessief en overdreven. Dat zeg ik. Dus kun je ervan uitgaan dat dit volkomen juist is."
Verfrissend, zo'n koude douche. Al wilde ook ik de inauguratie van president Biden niet missen. Wat een show, wat een powervrouwen die Lady Gaga en Jennifer Lopez. En dan Amanda Gorman (22), hoe deze jonge poëte geëmotioneerd en bijna rappend haar gedicht The hill we climb declameerde. Met mooie zinnen in als ... being American is more than a pride we inherit, it's the past we step into and how we repair it. Zet de gereedschapskist maar klaar ja.
Opvallend ook dat over vice-president Kamala Harris in het officiële gedeelte zo duidelijk werd gemeld: dit is de eerste vrouw op deze plek, de eerste Afro-American bovendien, de eerste van Aziatische afkomst. Zouden wij dat in Nederland ook doen als het zover is? In mijn hoofd testte ik hoe het klonk. Bedacht een scène waarin Willem-Alexander trots aankondigt: 'Hier staat ze, de eerste vrouwelijke premier van Nederland en de eerste van Surinaams-Hindoestaanse afkomst bovendien! Applaus!'
Mijn virtuele reactie was eerst licht brommend: planplan, dit mocht ook wel eens een keer, een vrouw op die plek na dik 170 jaar parlementaire democratie. Maar tegelijkertijd voelde ik: als je na zo'n lange tijd het níet bijzonder vindt dat eindelijk iemand de puur mannelijke en witte lijn heeft doorbroken, dan is het helemaal raar.
Afijn, als er dan toch iemand een domper op de feestvreugde bij het Capitool moet zetten, dan het liefst Van Rossem. En voor zover ik alle tv-commentaren heb gevolgd, was hij - wederom - de enige met een volstrekt ander geluid. Hij ging niet van: o wat mooi dat Biden wil verbinden, geef me een tissue. Nee, Van Rossem serveerde Bidens speech af als clichématig. "Nergens concreet, beetje algemeen gelul erin en ook Onze Lieve Heer erbij halen. Terwijl als er iemand de afgelopen halve eeuw betrokken is geweest bij de Amerikaanse politiek, dan Satan wel."
De Geschiedkundige des Vaderlands lijkt me volledig trouw aan zichzelf. Al zit ik wel eens meewarig naar hem te kijken in het programma waarmee hij momenteel zelf geschiedenis schrijft, kijkcijferkanon 'De slimste mens'. Zou Van Rossem wel eens overwegen op te stappen, zoals tijdens de aflevering vorige week met Caroline Brouwer, Daphne Bunskoek en Sophie Hermans? Het moet toch pijn doen als Omaha Beach en Utah Beach op Hawaii worden gesitueerd, niemand meer weet wat Zaïre is en er bij 11 november aan het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt gedacht.
Die titel 'De slimste mens', ik blijf er dan ook over struikelen. Het is eerder 'De breedste mens'. Maar zo wil vast niemand worden betiteld. Al zou het Van Rossem ongetwijfeld geen bal kunnen schelen.
<<<Bait 206 minuten>>>