Van Martine naar Martien: 'Wie van de 3' wordt er niet subtieler op
Gun jezelf een totale media-lockdown, was de aanbeveling van Anton Dingeman zaterdag. Goed voor de gezondheid wellicht, maar slecht voor een tv-columnist die een boterham wil kunnen verdienen. En zou ik het ook werkelijk kúnnen, al het wereldnieuws laten voor wat het is? Dat vroeg ik me zaterdagnacht af, toen ik tijdens het tandenpoetsen nog even googelde waar Nagorno-Karabach - de naam van deze kleine onrustige regio gonst al mijn halve leven rond - eigenlijk precies ligt.
En daar was dus het antwoord in feite al. Die bulderend buitenwereld ís mijn binnenwereld.
Misschien toch eens wat vaker naar puur amusement kijken, nam ik me voor. Wat is er mis met een beetje ontspanning? Nu ben ik van nature zelden geneigd tot programma's die louter verstrooiing beloven. Het zal het gereformeerde zieltje wel zijn, dat zich niet mag bezondigen aan het verspillen van tijd of hersencellen. Zo is het me nog nooit gelukt een aflevering van 'Wie is de Mol' uit te zitten: ik ben waarschijnlijk te laat aangehaakt, mis de clou, snap de opwinding niet. Ook daarom ben ik blij met collega Bos: zij is al vele jaren verslingerd aan deze speurtocht en kan u er bij tijd en wijle wel serieus over berichten. En door haar besef ik in ieder geval hoe uniek het is, zoals WIDM iedere week complete gezinnen opgewonden uit laat kijken naar de nieuwste episode van dit ontmaskerspel.
Zelf ruilde ik mijn ontspanningsbonnen zondag in voor een gloednieuwe versie van 'Wie van de 3'. In oktober 1963 zond de Nederlandse televisie al de eerste aflevering uit van dit programma dat in feite ook een ontmaskerspel is. Op internet kan je nog oude afleveringen vinden waarin fanatieke panelleden als Albert Mol, André van Duin, Sonja Barend en vooral Martine Bijl proberen met slimme vragen de nep-tandartsen of nep-lerareren te onderscheiden van de echte. Een subtiel kat-en-muisspel waarbij voor de kandidaten een geldsom was te winnen: hoe minder panelleden goed kozen, hoe hoger het bedrag dat de gewone burgers mee naar huis konden nemen.
Die tijd is nu voorbij. Na groot te zijn geworden bij de Avro - en tussen 2010 en 2013 een succesvolle versie te hebben beleefd bij Omroep Max - is Wie van de 3 nu bij SBS6 beland. En daar zijn weliswaar de vrolijke muziekjes gebleven, maar is de prijzenpot verdwenen. Je zou er bijna wat van denken: gaat het zo slecht bij het imperium van John de Mol?
Voor de kandidaten valt er dus niets meer te winnen, de focus ligt op de puntenstrijd tussen panelleden - ja daar zijn ze allemaal weer - Britt Dekker, Ryanne van Dorst, Najib Amhali en Martien 'Chateau' Meiland. Wie scoort er het beste? Voor een deel kan dat gewoon met puur gokken: er is een snelle tussenronde bedacht waarin de panelleden op het eerste gezicht een keuze maken. Zo stonden er zondag drie mannen met een lange baard op het podium en moest worden geraden welke baard niet echt was. Drie bont uitgedoste fakirs zorgden even later ook voor hilariteit.
Gelachen werd er dus genoeg, daarvoor staan deze panelleden wel garant. Maar van de intelligent zoekende Martine Bijl naar de kirrend gokkende Martien Meiland, het is een grote stap qua subtiliteit.
Of is dat weer een veel te serieuze observatie?