Van een actuele vooravond naar gekeutel op de boerderij
De adrenalineklieren krijgen momenteel even pauze, tussen 7 en 8 op NPO1. De Vooravond is gestopt, M komt pas in het najaar terug en de zinderende sportzomer is nog niet van start. En dat betekent geen vroeg actueel programma op 's lands best bekeken zender deze week, maar keutelen op De Kleine Boerderij.
En dat is even schakelen, zo'n portie slow tv op het tijdstip dat normaal gesproken de dag wordt doorgenomen. Niets discussies over vaccinatiebereidheid, aandacht voor de boekenweek of aan welke schandpaal Sywert c.s. moeten worden genageld. Nee, De Kleine Boerderij (KRO-NCRV) katapulteert je zo maar in de idyllische projecten van vier stellen die keuterboer willen zijn. Jonge mensen die waterbuffels houden om mozzarella te maken, Achterhoekers die varkens vetmesten, kaasmakers in spe met Nubische geiten. En er is een wat wazig tandartsechtpaar dat koeien houdt als grasmaaiers, 'omdat 12 hectare anders wel erg veel grond is om bij te houden'.
Zeker die laatste twee zijn koren op de molen van Stefan Stasse, die op de achtergrond immer geestig commentaar levert op het gescharrel.
Als nieuwsjunkie kan je het programma affakkelen om z'n timing, maar misschien raakt aan de actualiteit in je eigen bestaan. Zou je willen ruilen? Moet jouw roer ook niet eens om? Als hier in huis de stressniveaus in het rood slaan, is mijn ontsnappingsclausule steevast: ik kan altijd nog een cursus bloemschikken gaan doen. Vanuit het idee dat het veel rustgevender is om met je handen werken, echte dingen te maken. Maar hoe relaxed is het leven als kleine boertje, met al dat aandachtvragende geknor, gemekker en geloei om je heen?
Neem Inge, de varkensboerin. Ze romantiseert het nieuwe bestaan niet. Vertelt over die koude, donkere avond dat ze laat nog naar buiten moest om de varkens te voeren, die haar expres voor de voeten leken te lopen. Ze belandde languit in de drek. "Ik liep jankend naar binnen, stapte onder de douche en dacht: had ik mijn kantoorbaan nog maar." Maar Inge is met iets goeds bezig. Haar varkens voert ze met voedselafval van boeren en supermarkten in de buurt, en ze liet een schokkende berg afgedankte verpakkingen met gesneden groente zien. Voor ons gemak, rottend in een plastic zak.
"Terwijl een hele paprika en een hele bloemkool juist heel goed houdbaar zijn", foetert Inge. "Als ik de boeren hoor praten over 'we moeten voor de wereld produceren' dan denk ik: doe eerst hier iets aan. We gooien zo veel weg."
Zo krijg je je portie maatschappelijk relevante gedachten nog steeds binnen op de vooravond. Dat wordt volgende week wellicht lastiger als Omroep Max op dit prominente tijdstip komt met een serie over The Savoy, het chique Londense hotel voor de vips en de elite. Nou ja, misschien leidt dat dan weer tot filosofische gedachten over een betere verdeling van de welvaart. Of een nieuwe revolutie.
Daarna - tromgeroffel - begint het grote genieten van een bomvolle sportzomer die je zelfs als gewone bankaardappel het idee geeft dat je heel dynamisch bezig bent. Heerlijk om al die voetballers, wielrenners en olympiërs voor je te laten zweten. En dan hartkloppingen krijgen alsof je zélf iets aan het presteren bent. Verheugenis alom.
<<<Beau Attenborough>>>