Van de prins geen kwaad weten
"Wat is die man grappig!" Britse kijkers toonden zich donderdag verrast door de BBC-documentaire 'Prince, son and heir'. Een portret vanwege de zeventigste verjaardag van de langstzittende Britse kroonprins, Charles, volgende week. Zelf heeft de jarige wellicht ook met verbazing gekeken: wat een 100% glansrijk bestaan!
In Nederland zou de NOS waarschijnlijk niet zijn weggekomen met zo'n louter jubelend portret, dat tegelijkertijd wel en niet een openbaring was. Met aan de positieve kant een panorama van het vele goede werk dat Charles doet. De prins is niet bepaald in de coulissen gaan zitten wachten tot hij eindelijk koning kan worden, maar zet zich van jongs af in voor grote onderwerpen. Zelfs zijn zoons William en Harry toonden zich onder de indruk bij veertig jaar oude beelden waarop Charles pleitte voor een aanpak van het plastic vuil in de wereldzeeën. Toen al. Ook zijn werk via The Prince's Trust is bewonderenswaardig: inmiddels is het leven van zo'n 900.000 kansarme jongeren op de rit gezet dankzij scholingsprojecten.
"He is genuinely funny" twitterde ene Bev tijdens de uitzending. En inderdaad, Charles verraste vooral als grappenmaker. Van iedere situatie lijkt hij de humor te zien. Wellicht ook als overlevingsmechanisme, zeker wanneer hij tijdens werkbezoeken door en langs al die mensenmassa's moet. Hij creëert dan een soort bubbel, waarin hij stug doorbabbelend koers en tempo bepaalt, gesprekjes houdt en maar grapjes maakt. De kroonprins kan en mag niet stilvallen op zo'n moment. Humor lijkt zijn brandstof.
De zoons - geïnterviewd in een informele setting - schetsten hun vader als een workaholic die 's avonds pas laat gaat eten en daarna weer aan het werk gaat. En' s ochtends kan worden aangetroffen slapend over zijn bureau, paperassen op het voorhoofd geplakt.
Maar intiemer werd het niet. Alle grote kwesties waar je bij Charles ook aan denkt, kwamen niet aan bod. Anders gezegd: de docu lijkt geen seconde op de Netflix-serie The Crown. Charles werd niet gevraagd of hij wel eens baalt dat zijn moeder zo eindeloos lang op die troon blijft zitten. Noch blikte hij terug op zijn ingewikkelde liefdesleven. Geen moment was prinses Diana in beeld, of werd haar naam genoemd. Ergens op het eind hoorde je een militaire band wel het nummer 'Puttin' on the Ritz' spelen, wat me meteen deed denken aan de laatste avond van de onfortuinlijke prinses, misschien een subtiel nootje van de eindredactie.
Toch lijkt 'Prince, son and heir' me een uitstekend instrument om het Britse volk warm te maken voor een nieuwe betrokken vorst. Ook na de - eveneens onbenoemde - brexit. Indrukwekkende beelden van een bijeenkomst met 53 leiders van de Commonwealth - die Charles al hebben geaccepteerd als hun nieuwe leider - lieten zien dat Groot-Brittannië nog wel een paar andere partners achter de hand heeft ook.
Maar je kan ook met minder imponerende acties iemands hart winnen. "Ik weet niet of ik hem nou zo leuk vind vanwege zijn strijd voor een beter milieu, of omdat hij met varkens praat", aldus een verliefde Britse die Prins Carles zag rondlopen op zijn Schotse modelboerderij, bedacht om zeldzame boerderijdierrassen in stand te houden.
Hier viel een gedachte aan Marie-Antoinette en haar boerendorpje bij het Petit Trianon dan weer niet te onderdrukken. Deze vorstin wachtte niet veel later de guillotine. Prince Charles' hoofd lijkt de kroon van harte gegund.