Tamme campagne? Ik kom tijd tekort
"Wat een tamme campagne", verzuchtte Jaïr Ferwerda woensdag. Pardon? Jineks politieke verslaggever zweeft blijkbaar in een andere dimensie, want deze week zindert juist van de boeiende gesprekken over en met onze verkiesbaren. In Nieuwsuur, met Jeroen Pauw, maar ook bij Eva Jinek zelf. Kijk die hele woensdagavond nou eens goed terug, Jaïr.
Met als voorlopig hoogtepunt in waardig converseren (wat er donderdag gebeurde/gebeurt tussen Rutte en Wilders weet ik nu nog niet) het gesprek tussen Gert-Jan Segers en Lilian Marijnissen bij Pauws Verkiezingsdebatten. Hét bewijs van dat de aanpak van de NPO uitstekend werkt, om twee lijsttrekkers tegenover elkaar te zetten en alle tijd te geven voor vier stellingen, met Pauw als onopvallend aanwezige roerganger. Je vergeet soms dat hij er bij is, tot hij op het juiste moment weer iets samenvat, of de stelling herhaalt. Bij Segers en Marijnissen was er ook ruimte voor humor, maar vooral merk je bij Pauw hoe complex politieke besluitvorming is. Zo kun je heel sociaal de huren willen bevriezen, maar pas op: wanneer de VVD met je meestemt, móet er een addertje onder het gras zitten.
Het grote RTL-debat - met zes lijsttrekkers - was al op 28 februari en dat lijkt nu echt een gevalletje van te vroeg gepiekt. Vooral zijn blijven hangen de momenten waarop kiezers confronterende vragen konden stellen aan de politieke kopstukken. Hoe vaak is het fragment al niet herhaald waarop Kristie Rongen - een moeder uit de toeslagenaffaire - premier Rutte vraagt wanneer híj aftreedt. Verder was dit debat een wat onrustige arena, met een dominante Frits Wester in een onhandig verlopende co-presentatie met Jetske Schrijver.
Bij Nieuwsuur zijn ze het verbetenst. Zijn de lijsttrekkers te betrappen op inconsequenties, waar gaan ze de fout in? Als Onze Lieve Heer zelf prikken Mariëlle Tweebeeke en Jeroen Wollaars alle praatjes door: ze zijn als interviewers onverbiddelijk. Al zijn niet alle kwesties even geschikt voor ondervraging op televisie. Zo werd Wopke Hoekstra woensdag verweten ten onrechte negatief op een WOB-verzoek te hebben gereageerd. Details ontbraken, Hoekstra kon niets zeggen, het ballonnetje liep leeg.
Maar toch, een uitnodiging van Nieuwsuur, het lijkt me dat je daar als lijsttrekker niet naar uitkijkt. Al biedt het feit dat mannen als Wilders en Azarkan niet kwamen opdagen misschien troost: 'Ik ga tenminste wel, lafheid valt mij niet te verwijten."
Wie hongerde naar verfijnde politieke venijnigheid kon zich woensdag te goed doen aan tafel bij Jinek, met Mark Rutte en Sigrid Kaag. Ogenschijnlijk hielden beide premierkandidaten het keurig, maar ondertussen. Rutte wist geraffineerd het stempel 'nuffig' op Kaag te plakken. Kaag vroeg zich even subtiel af na hoelang 'iemand' in een toppositie eigenlijk fris blijft. Rutte: "Je hebt er die na een jaar stokoud zijn, je hebt er die na tien jaar nog springlevend zijn. Ik noem geen namen!" Kaag had beet: "Zo, je voelt je toch aangesproken." Aan Rutte's gezicht zag je: potver, tuin ik er toch in.
Al met al is het smullen op de ouderwetse tv-kanalen. Maar bij De Vooravond werd het nog eens benadrukt: 2,7 miljoen Nederlanders zijn tussen de 18 en 30 jaar. Dat staat voor twintig procent van de kiezers. En die halen hun informatie eerder van social media, zo hoor je overal. Goed dus dat de NOS ook heel actief is op bijvoorbeeld YouTube, met vragenuurtjes. Die kijkcijfers? De Jouw vragen aan-afleveringen met Segers en Kaag bleven onder de 10.000 geïnteresseerden steken, maar die met Thierry Baudet trok al bijna 130.000 kijkers.
YouTube doorspittend kom ik ook een debat tegen tussen mannenbroeders Hoekstra, Segers en Van der Staaij, georganiseerd door het Nederlands Dagblad. Wanneer moet ik dat nou weer bekijken?
Dus uh, tamme, gehandicapte campagne? Als ondanks corona toch een lijsttrekker aanbelde, zou ik geen tijd hebben om open te doen.