Spannend weekend voor Paul de Leeuw: luctor et emergo?
Spannend weekend voor Paul de Leeuw en consorten: zal de tweede aflevering van de zaterdagavondshow Hotel Hollandia beter lukken - en beter worden ontvangen - dan de eerste, vorige week? Die verzandde in een soort richtingenstrijd.
Want het oogde als een moeizame mix. Enerzijds was daar de ouderwets ongegeneerde, doch wat onrustige Paul de Leeuw, babbelend op de bank met mensen uit de actualiteit. Anderzijds moest je als kijker mee in harde overgangen naar een satirische setting waarin cabaretiers en acteurs in de huid kruipen van hotelmedewerkers en BN'ers. Dat klinkt misschien als prettig absurdistisch à la de Fred Haché Show uit vervlogen tijden, maar per saldo kleurde in Hotel Hollandia iedereen nogal binnen de lijntjes.
Edoch, omdat dit een van origine christelijke krant is en de medewerkersploeg van Hotel Hollandia barst van het bewezen talent, wachten we ootmoediglijk de nadere ontwikkelingen af.
Ondertussen al wel het lidmaatschap van de Podium Klassiek-fanclub met liefde verlengd. Bij de zondagse seizoenstart drie weken geleden was het even schrikken. Geen Mike Boddé! En - iets minder dramatisch - ook geen Dieuwertje Blok meer. Deze laatste werkt aan een eigen muziekprogramma, Blokje Podium, zo hoorden we. Maar een echt gemis is het ontbreken van de creatieve bijdragen van Boddé, de pianist en lieverd die blijkbaar behoefte heeft aan een tijdje rust in zijn leven. Zeker tot aan de kerst.
Wellicht om de laatste Mohikaan van het vaste presentatieteam, Floris Kortie, moreel bij te staan, zat in aflevering 1 oud-presentator Paul Witteman in het publiek. Maar Kortie heeft weinig support nodig: de eerste drie afleveringen onder zijn allenige leiding waren om door een ringetje te halen.
En voor mensen die zonder pardon alles wat riekt naar klassiek ter zijde schuiven: die aversie houdt in Podium Klassiek geen stand. Daar worden wekelijks bruggen geslagen tussen alle stijlen en smaken. Zo was pianiste Iris Hond te gast, die bewees dat er meer in de repetitieve muziek van Ludovico Einaudi (van de film Les Intouchables) zit dan je zou denken. Of dedain-ken. En neem Kurt Falzon uit Malta: de jonge, briljante vioolspeler viel voor het instrument omdat zijn moeder altijd de muziek van André Rieu door het huis liet schallen. Ook Cor Bakker, de vervanger voor Boddé, heeft een open geest. Als chef muziek van Paul de Leeuw pingelde hij vrolijk mee in ieder spektakel, in Podium Klassiek is ook ruimte voor zijn klassieke hart. Zo gaf hij een college over hoe goed Frank Sinatra ging op thema's van de klassieke componisten.
Ook Herman Finkers was te gast: dertig jaar werkte hij aan zijn Missa Sancti Georgii. Het stuk is volbracht, en Finkers beloofde dat het 'een mis is waar je niet chagrijnig van wordt'. En inderdaad. Er klinken zelfs een aantal deo's à la de day-o's uit Harry Belafontes Banana Boat Song.
Finkers had me trouwens al bij zijn reactie op mogelijk gefronste wenkbrauwen van 'kan een grappenmaker wel sacrale muziek schrijven': "Het is niet erg als je iets niet kunt, als je het maar goed doet."
Je zou het soms bijna vergeten, maar de mens is in staat tot zo veel plezierige dingen. Met humor en muziek als reddingsboeien bij uitstek.
<<<Expeditie Robinson Lubach>>>