Over hekken, paaltjes en de boel goed verdelen
Het moet niet gekker worden. Of bedoel ik braver? Voor het eerst in zijn leven verscheen de altijd zo leeftijdloos fulminerende Youp van't Hek zondag in een Omroep MAX-programma, Klassiekers met Kleinsma. En hij zat er helemaal poeslief en gezellig te wezen. Het moet de warme uitstraling van Simone Kleinsma zijn geweest: iedereen smelt bij haar. En ze moest lachen toen Van 't Hek zijn première bij MAX memoreerde als mijlpaal: "Je mag nu met pensioen!"
Het is een fijn programma, waarin Kleinsma's gasten hun favoriete muziek uit de oude doos toveren. Al zijn de fragmenten vaak maar kort en tonen de invités zich soms verbaasd over de beeldkeuzes. Zo werd van een van Youps favorieten, het ingetogen Daar gaat ze van Clouseau, een atypisch fragment getoond met uitbundig zwaaiend publiek, alsof het chanson een carnavalshit betrof. Maar Van 't Hek was niet chagrijnig te krijgen, bleef charmant kouten met zijn gastvrouw. Ja, u leest het goed.
Bevreemdend was het om Paal van Kabaret Ivo de Wijs terug te horen, uit de show Beschaafd Amusement (1975). Een liedje uit de tijd dat je nog gegeneerd kon hoofdschudden dat Nederland zo'n kneuterig, keurig burgerlandje was. Paal draait om een ogenschijnlijk onnut paaltje op straat, dat toch door een ambtenaar in de verf wordt gezet. Die nutteloze paal, hij werd geteerd /Hij staat geregistreerd / Hij werd vandaag gekwast van hogerhand /En in een ogenblik /In een flits besefte ik/ Dat het goed gaat, goed gaat met ons land/het gaat goed met Nederland.
Je zou menig maatschappelijk struikelblok anno 2022 graag inruilen voor zo'n non-probleem als een loos paaltje. Zo startte HUMAN op dezelfde zondagavond met de serie Bezorgd, over de sociale scheefgroei achter de schermen van onze bezorgeconomie. We reden mee met pakketbezorger Joy, een coole griet die 55 pakketjes moest afleveren, voor een eurootje per stuk. Ze was daar per saldo zo veel tijd mee kwijt dat haar beloning onder het minimumloon dook. "Iedereen om me heen wordt betaald per uur, waarom ik niet? Waarom word ik betaald per pakket, en nog onderbetaald ook omdat ik er zolang mee bezig ben?"
Dapper, de kleine ondernemers die de strijd aangaan met de Goliaths als Thuisbezorgd en Amazon. In een komende aflevering vertelt onderaannemer Ruud: "Ik ken geen enkele partij die tegen PostNL geprocedeerd heeft en nog voor het bedrijf mag werken."
Toch besluit hij wel tegen deze paal te gaan trappen.
Ooit ontmoette ik in Oman journalist Diyab El-aamri, die daar voor de televisie de halve wereld had geïnterviewd. In zijn huis hingen foto's van hem met Margaret Thatcher, Indira Gandhi, Golda Meïr en andere groten der aarde. De mensen in Muscat groetten hem enthousiast en respectvol: ik schatte hem in als de Witteman van Oman. Maar met minder stamina: al rond zijn 45ste had El-aamri bedacht dat hij wel hard genoeg had gewerkt en met pensioen wilde. Zijn bazen reageerden afwijzend op zijn verzoek, wat mij gezien zijn leeftijd niet bevreemdde. Tot de Omani me vertelde wat zijn repliek was geweest op het 'nee' van zijn bazen: "Daar gaan jullie toch niet over? It's all God's money." En kreeg vervolgens toch een pensioen.
De welvaart fijn verdelen met elkaar. Het klinkt simpel, maar was het dat maar.