Op1 nam ons mee het ziekenhuis in
Een nuttige en verhelderende Op1-uitzending over covid, maandag live vanuit het UMC in Utrecht: je moet wel een enorme cynicus zijn wanneer je na het horen en zien van de ernstige artsen en verpleegkundigen ongeïnteresseerd of sceptisch je schouders op zou halen.
Op1 was maandag geen discussieprogramma, maar ging op reportage. Om slechts een kant van het coronaverhaal te belichten. Maar wel een nogal belangrijke: de kant van de mensen die voor ons klaarstaan als we geveld worden, wat we zelf ook hebben gedaan om niet ziek te worden. Waar Mark Rutte en Hugo de Jonge met hun oproepen tot solidariteit alleen kale lijnen lijken te kunnen trekken, gaf dit team de actuele coronasituatie kleur, met de opgedane kennis en ervaring van de laatste tijd. De uitzending gaf me het gevoel weer bij de les te zijn. En motiveerde me om me weer zorgvuldiger te gaan gedragen.
In de tijdelijke studio in het Utrechtse ziekenhuis spraken Hugo Logtenberg en Nadia Moussaid mensen die iedere dag maar moeten afwachten wat de samenleving hen brengen gaat. Komen er veel of weinig kritieke gevallen door de klapdeuren naar binnen? Kunnen ze werken volgens planning of moet het hele schema weer op de kop? Er waren schrijnende recente verhalen. De hartpatiënt wiens operatie voor de derde keer werd geannuleerd, nu zelfs terwijl hij al richting de operatiekamer werd gerold. Zieke zwangere vrouwen, die buiten bewustzijn een keizersnee moeten ondergaan om liggend op de buik beademd te kunnen gaan worden. Verpleegkundigen die in te kleine teams werken en steeds bang zijn een fatale fout te maken. Die hun patiënten en hun omgeving nog steeds moeten uitleggen dat vaccineren nodig is. Dat ze dat niet verzinnen.
IC-verpleegkundige Ivon Hogendoorn vertelde dat naasten van patiënten soms nog niet snappen dat ze niet op bezoek kunnen komen. Achterdochtig zijn, vrezen dat er stiekem wordt gevaccineerd in het ziekenhuis. Dit soort discussies kan Hogendoorn er niet meer bij hebben. "We luisteren niet meer om elkaar te begrijpen. We praten om elkaar te overtuigen van ons eigen gelijk."
Het is deze dagen gemakkelijk om voor de schampere opstelling te kiezen. Waarom is er zo bezuinigd op ic-capaciteit? Waarom zijn er nog steeds geen speciale coronaziekenhuizen? Het Utrechtse ic-hoofd Diederik van Dijk gaf een ontnuchterend geluid. Hij noemt het inrichten van speciale covid-ziekenhuizen 'een perverse gedachte als je gewoon kunt vaccineren'. "We hebben ons in Nederland altijd gered met ongeveer duizend IC-bedden. Daar moet misschien wel een klein beetje bij als corona blijft, maar we moeten vooral alles op alles zetten om de ziekte terug te dringen." "Anders gaan we de hele winter weer in de lockdown", aldus hoogleraar infectieziekten Marc Bonten
Je hoorde tussen de regels vele wensen en verlangens, maar niemand van de geïnterviewden klonk fel, protesterend, eisend of dreigend. Misschien omdat de zorgsector toch wel doorwerkt, ongeacht het beleid dat wordt gevoerd en ongeacht of wij burgers verstandig willen leven.
Cynisch je schouders ophalen, misschien doen zorgmedewerkers dat iedere dag wel, over ons gedrag, onze meninkjes en redenaties. Als wij veranderen in een hoopje ellende, vegen ze ons hoe dan ook toch wel op. Moeten we maar blijven hopen.
<<<darts van oude omroepmensen, de dingen die voorbijgaan>>>