Ons nieuwe parlement: denk operette
Het is wat het is. Je kunt er dus maar beter van proberen te genieten, van de nieuwe parlementaire werkelijkheid. Vergeet opera, denk operette. De cast is absoluut interessant. En ons land heeft zwaardere stormen doorstaan. Zoek de zon op! Hij komt eraan! Beloofd is beloofd.
Oftewel: ik heb me woensdag uitstekend vermaakt met de urenlange debatten in de Tweede Kamer, over het hoofdlijnenakkoord voor de nieuwe regering. De taal was glashelder, er werd weinig geneuzeld, er waren emoties, er was woede, er werd boe geroepen maar ook flink gelachen. Als grote fan van woordgrappen - mijn vriendinnen verdenken mijn moeder van een uitstapje met Seth Gaaikema - krijgt DENK-leider, Stephan van Baarle een pluim. Want toen Wilders al vele keren het begrip zuur links had gebezigd, plaatste Van Baarle de perfecte riposte: guur rechts. Mooi!
Ook applaudisseerde ik inwendig toen Dilan Yesilgöz de steeds vreemder uit zijn ogen kijkende Thierry Baudet toesprak. De FVD-mohikaan suggereerde dat alle Nederlandse kindertjes op school worden gehersenspoeld met lhbtiq+-propaganda. Yesilgöz bestempelde Baudets provocatie als bekrompen en abject, en stak alle docenten en welwillende mensen een hart onder de riem door te stellen dat in ons land iedereen het recht heeft zichzelf te zijn.
Oké, het is geen topprestatie om Baudet te betrappen op onzinnig geleuter, maar Yesilgöz gaf gedecideerd aan dat zijn opmerkingen niet thuishoren in de Tweede Kamer. Dat ze er fysiek misselijk van werd. De spijker op zijn kop.
Ach, en dan Caroline van der Plas, wat was ze opgelucht en vrolijk dat het basisakkoord er ligt na al die maanden. De lieverd had grote dozen chocola meegenomen voor het ondersteunende Kamerpersoneel en voor het duo Van Zwol en Dijkgraaf, de informateurs met die fascinerend kalme uitstraling. De fabrikant van de chocola zal in zijn handjes hebben geknepen, want al probeerde Van der Plas geen reclame te maken - ze zong 'tralala dat jij er bent' in plaats van 'merci dat jij er bent' - de merknaam was niet te missen.
De BBB-leider onthulde dat menigmaal is gezongen tijdens de sessies met de vier partijleiders. Ze noemde liedjes als Hup daar is Willem met de waterpomptang, Calimero en de Song of Light van Jomanda.Er is dus inspiratie geput uit de Fabeltjeskrant, een gefrustreerd klein kuikentje en een verkondigster van alternatieve waarheden. Tekenend? Honni soit qui mal y pense!
Na afloop van alle woordenstromen tot rust gekomen bij de EO, bij Planet Earth III. Met in mijn achterhoofd de gedachte: wie weet valt er een schalkse parallel te trekken tussen onze parlementariërs en een roedel rellende apen of een veld vol vleesetende planten of zo. Maar neen, de episode Woestijnen en Graslanden, met de stem van Sir David Attenborough (deze maand 98 geworden!) deden 'Den Haag' al snel vergeten.
Wat kampen overal om ons heen veel wezens toch met echt zware omstandigheden. Intense droogte, extreme hitte, voedselschaarste en overal gevaar. En maar doorgaan.
Zo sloop Wilders toch nog even in mijn gedachten, met zijn pathetische tekst over dat dankzij hem de zon weer gaat schijnen. Terwijl we allang in een van de meest comfortabele landen ter wereld leven. Hij wil zonnekoning zijn? In de actuele operette speelt hij vooralsnog de rol van drama queen.
<<<27 mei Youp>>>