Nu Poetin al zo'n beetje bij Oberhausen staat
Weer een topweek voor team Arjen Lubach, voor wie het deze periode natuurlijk ook wel meezit, qua onderwerpen voor het opscheppen. Hoogtepunt was het interview met 'militair ethicus' Jonathan van het Reve, over dat iedereen nu wél het nut van een sterk leger inziet 'nu Poetin al zo'n beetje bij Oberhausen staat'.
Van het Reve eiste een sorry voor alle mensen die jarenlang tevergeefs hebben geroepen dat er meer geld naar defensie moet. De prudente realisten die moesten opboksen tegen ontspannen politieke standpunten als 'doe maar een straaljagertje minder, dan kan dat geld mooi naar het Zaans Philharmonisch Orkest'. De schrijver foeterde ongegeneerd op alle Othello's en Traviata's die uitgevoerd konden worden 'over de ruggen van de kinderen van de Donbas'. Eiste zelfs herstelbetalingen van de cultuursector aan het leger. In alle mildheid: "Ik vind niet dat we Gijs Scholten van Aschat moeten kaalscheren, maar wel dat het leger zijn auto mag vorderen."
Laat de formatiepartners het maar niet horen.
O, de onrustige, onzekere, ongewisse wereld waarin we rondwaren. Bij Vandaag Inside zijn ze er ook klaar mee. Althans, daar klonk dinsdag heimwee naar Rutte. Het oliemannetje. Nog altijd onze premier, maar al diep teruggetrokken in de coulissen. Gasten Arend Jan Boekestijn en Job Knoester haalden herinneringen op, aan hoe de goedlachse Rutte rimpels gladstreek, mensen bij elkaar wist te brengen, compromissen bekokstoofde. Kijkend naar de hoofdrolspelers in de tumultueuze formatie, sipte ook Johan Derksen: "Ik was helemaal op hem uitgekeken, maar nu mis ik hem wel".
Maar dat schip is uitgevaren, zeggen ze dan in anglofone kringen. In ons klotsende bootje is het roeien met de riemen die we wel hebben.
Gelukkig zijn er altijd sectoren waar gestaag en constructief wordt doorgewerkt aan een betere toekomst voor ons allen, ongeacht alle geknok in de buitenwereld. Dat bleek donderdag weer eens in Focus (NTR). Het wetenschapsprogramma ging over het bestrijden van kanker en hoe wetenschappers onderzoeken of virussen hierbij een rol kunnen spelen. "Zo elegant", verzuchtte de Britse oncoloog Joseph Sacco, toen hij uitlegde hoe je virussen kunt injecteren in tumoren. Hoe ze daar dan als smart bullets tekeergaan, en het immuunsysteem op weg helpen. Precies daar waar het moet.
Een van Sacco's proefpersonen is Lorraine, een vrouw met uitgezaaide oogkanker die statistisch gezien allang overleden had moeten zijn. Ze leeft nog dankzij behandeling met het herpesvirus. "Er zit iets in me en het werkt." Kippenvel.
Bij wetenschappers moet je meestal heel goed speuren naar tekenen van opwinding, maar in Focus verrieden diverse Nederlandse laboratoriumhelden hoe spannend hun onderzoek is. Zoals medisch bioloog Geertje van der Horst, die mooi uitlegde waarom ons immuunsysteem moeite heeft kankercellen aan te pakken: tumoren zijn als een donker kasteel in het bos, onzichtbaar voor koene ridders. Maar lukt het een virus om zo'n kasteel in brand te zetten, dan zien de vechtersbazen wel waar ze naartoe moeten.
Zittend voor hun petrischaaltjes, microscopen en beeldschermen, zullen wetenschappers wel eens bijgedachten hebben over ons 'echte' defensiebudget. Wie strijden er nou het effectiefst voor onze levens?
<<<Sauer Nieuwsuur in Almere >>>