Muziek in plaats van geschreeuw.
Murw met een grote M. Oftewel: grote vermoeidheid alhier om te kijken naar nieuws over de aanslagen in Spanje. En ik ben geloof ik niet alleen. Niemand die 'Soy Las Ramblas' doet op FaceBook, waar we wel allemaal 'Je suis Charlie' waren. Maar de stress zit onder ieders huid. Zo klonk zaterdag halverwege het 'Prinsengrachtconcert' een vreemd, hard geluid en je zag mensen zich pijlsnel omdraaien om te checken wat en hoe. Gelukkig zorgde die avond alleen de regen voor wat ordeverstoring.
"Een verademing. Het beste tegenwicht voor alle geschreeuw en nonsens is muziek", twitterde iemand over dit concert dat de apotheose is van het Amsterdamse Grachtenfestival. Het werd 's middags voorafgegaan door een versie voor kinderen, vrolijk gepresenteerd door Yes-R, een Nederlandse rapper met Marokkaanse roots.
Het avondprogramma pakt vaak uit met blazers en grote solisten, maar deze keer was het podium voor het Brodsky Quartet. Vier strijkers met de expressieve Daniel Rowland op de eerste viool. Ze trakteerden op uiterst kwetsbare klanken zoals Barbers Adagio voor strijkers maar ook op feestmuziek zoals de Tweede Wals van Sjostakovitsj. Die letterlijk voor flinke deining zorgde in het grachtwater vol sloepjes.
De regie trakteerde ons op uitgebreide shots van genietende mensen, ondanks de regen. De stemming kon niet kapot. Ook omdat de zieke burgervader Van der Laan erbij was. En een kersvers bruidspaar: vorig jaar ontmoetten ze elkaar tijdens het concert en deze keer gingen ze naar het stadhuis. Ook stond de spotlight even op een Amerikaan die dit jaar
voor de 22e keer naar Amsterdam is afgereisd vanwege de muziek.
Geef hem eens ongelijk: achter de muziek aangaan is een uitstekend motto voor het leven. Dat bewijst op vrijdagavond het programma 'Klassiek viert de Zomer'. Hierin reist muziekfreak Floris Kortie - de jongste bediende van 'Podium Witteman' - mee met Nederlanders die hun vakantiebestemming laten bepalen door een muziekfestival. Zoals een kamermuziekweek in Ierland of een groot festival in Noorwegen.
En dus scharrelt de immer opgewekte Floris rond in campers en vakantiehuisjes met olijke senioren die een wijntje niet schuwen maar wel goed op alle afstapjes letten. Een soort 'We zijn er bijna goes Classic'. Het gaat er bedaard aantoe, maar iedere uitzending brengt stof tot nadenken. Zo hebben sommige van de zes geportretteerde paren elkaar pas op latere leeftijd leren kennen. Dat stelde Floris (30) gerust, dat je de liefde van je leven ook nog op je vijftigste kan vinden. Kippenvel bij het verhaal van Jaap en Auguste, over hun overleden zoon. Bij zijn crematie luisterden ze naar Schuberts 'Erlkönig' omdat ook zij voelden dat een boze geest hun kind had weggenomen, zoals de tekst van Goethe vertelt.
Op het Khumo Festival in Finland zagen we violist Daniel Rowland alweer, nu niet met regendruppels maar met duizenden muggen rond zijn hoofd. Aan uitgebreide muziekfragmenten doet 'Klassiek viert de zomer' niet, maar via de website en NPO Cultura komt dat allemaal goed en vind je bijvoorbeeld een exclusief duet van Rowland met bandoneonspeler Marcelo Nisinman.
Muziek met een grote M: laat maar komen.