Mag een verwekker van 550 kinderen een beetje trots zijn?
Wat dof keken we donderdag naar Jinek en haar gesprek met zaaddonor Jonathan Meijer. Een ferme veertiger die door de rechter op non-actief is gezet nu duidelijk is dat hij de biologische vader is van meer dan 550 kinderen. Meijer zelf oogde helemaal niet dof. Die zat stiekem te stralen, dat zagen we heus wel. En hij begreep maar niet echt waarom veel wensouders achteraf zo boos zijn over zijn oneerlijkheid: hij vertelde hen niet hoeveel kleine Jonathannetjes er inmiddels al rondkruipen. En leek nog altijd niet in te zien wat daarvan de risico's zijn.
Ik probeerde als vrouw deze man te doorgronden, en vroeg aan mijn eigen exemplaar op de bank: "Als jij daar als kerel naar kijkt, snap je dan iets van de trots die deze gast uitstraalt? Gaat het om een oersentiment, als je zo'n vruchtbare vent bent dat je in je eentje een heel dorp hebt weten te verwekken? Hoopt-ie dat je jaloers bent?" Mijn eigen Vesuvius hoefde geen seconde na te denken en gaf dodelijk commentaar: "Daar is niets bijzonders aan: dat kan ik met één shot. Zoals zovele mannen. Jaloers zijn op hem? Hij is gewoon een eikel."
Kijk, zo ken ik mijn eigen vent weer, de zaaier van gezond verstand. En in mijn immer ongeremde fantasie zag ik een doorsnee vis en een bronstige pad ook schamper kijken naar Meijer. Die bevruchten als het moet immers duizenden eitjes tegelijk. Zelfs een beetje gezonde paardenbloem stuurt in zijn leven meer zaad de wereld in, en zou de competitie met spuitgast J. aandurven. Als het hem zou boeien.
Maar Jinek deed het goed, door Meijer uiterst kalm en serieus te bevragen naar zijn morele kompas. Want er zijn veel gevoelige mensenlevens gemoeid met diens handelwijze. Zoveel kinderen van één vader: de kans dat zij per ongeluk een relatie krijgen met een halfbroer of halfzus is veel groter dan wanneer Jonathan zich had gehouden aan de ongeschreven wet had gehouden dat vijfentwintig nazaten de grens is. Maar op dit aspect ging de zaaddonor niet in. Hij wees liever op een spermabank in Denemarken, die legaal beleverd wordt door mannen die soms ook al over de honderd baby's hebben verwerkt.
Meijer maakt nu onderdeel uit van een dubieuze 'elite'. In 2016 schreven we over een documentaire over donor Ed Houben - vader van meer dan honderd kinderen - en door GQ-magazine omschreven als Europa's virielste man, wat toch heel bewonderend klinkt. Onvergetelijk is ook de serie Het zaad van Karbaat (2021) over vruchtbaarheidsdokter Jan Karbaat, die met eigen sperma grote aantallen patiënten bevruchtte.
Je kunt zeggen: het achterliggende probleem is dat er te weinig zaaddonoren zijn, zodat iedereen op dezelfde adressen uitkomt. Jonathan vertelde over zijn verbazing toen hij ontdekte hoe snel stellen met hem in zee gingen. Hij dacht: er zullen vast meerdere ontmoetingen nodig zijn voordat ze de knoop doorhakken. Maar vaak was het na een halfuurtje praten al in kannen en kruiken, kon hij aan de slag.
Je kunt ook zeggen: moet er niet veel meer gehamerd gaan worden op het voordeel van onvruchtbaarheid? Nu wij met acht miljard mensen het bestaan van ontelbaar veel andere levensvormen op zoveel fronten bedreigen, is het voor de planeet echt niet erg als sommigen van ons zich niet voortplanten. Daarin moet toch troost zijn te vinden.
<<<Zing! Dicht bij Vermeer>>>