Jenny Arean de kerstkoningin van hartstreek en traanbuis
Tussen restjes stoofperen, spruitjes en rollade - ik ken mijn klassiekers - schraap ik tikkend aan de keukentafel ook bijeen wat is blijven hangen van de kersttelevisie. Ben ik voldoende geroerd geweest geworden? Want dat is de heilige taak van tv-makers rond kersemus: dat je Diepe Gevoelens ervaart, al dan niet met behulp van iets te uitbundig vloeiende wijn.
Wel, ik zag André Rieu, Robert ten Brink, koning en paus, maar sorry mannen: het lijdt geen twijfel dat de koningin der hartstreek en traanbuis deze kerst de geweldige Jenny Arean was, op een voetstuk gezet door Brigitte Kaandorp.
Op kerstavond was de registratie te zien van hun voorstelling Gedeelde Smart, een ode aan het leven en aan het ouder worden, met de sterkste liedjes die comédiennes Arean en Kaandorp ooit zongen. Intens vertolkt: het geweldige talent van met name Jenny Arean is om een liedtekst zo doorvoeld te brengen, dat de tijd even stilstaat. Ze is inmiddels tachtig jaar, maar gezegend met levensloopbestendige stembanden en een roestvrij gevoel voor humor. Mocht u nog een goed voornemen zoeken: helder blijven stralen zoals Jenny Arean, daar wordt de wereld echt stukken beter van.
Neem ook de boodschap in het liedje Mooie Dingen dat ze zong, over een vader die zijn kind over Theo Thijssen vertelt, staande bij diens standbeeld. Het leidt tot een openbaring: En ineens, als 'ie dat staat aan te prijzen/Snapt 'ie dat het in het leven om twee zaken gaat/De liefde te herkennen, vroeg of laat/En onderweg de mooie dingen aan te wijzen.
Een heilzame opdracht, het benadrukken van de liefde en van het mooie. Denk ik in die geest terug aan dit weekend, dan waren er vele warme momenten, die vaak met muziek te maken hadden. Zo blijft het een fenomeen om 'onze' André Rieu weer eens ergens op de wereld te zien (neer)strijken met zijn suikerzoete pastelkleurige orkest. Op kerstavond walste hij heel Londen aan het wenen, zo deden de beelden graag geloven: de camera ontdekte overal in het publiek ontroerde mensen die de avond van hun leven hadden. Maar zag u ook wat ons hier thuis op een gegeven moment opviel, al die Britten met slechte gebitten? Het zijn barre tijden voor de gewone mens.
Ook Robert ten Brink vloog de hele aardbol over, als de engel der liefde die mensen bij elkaar brengt die elkaar al te lang niet hebben gezien, in de traditionele, uren durende kerstspecial van All you need is love. Althans, ik zag het programma zondagochtend tijdens het schrappen der groentes zonder reclame, en toen duurde het maar iets meer dan honderd minuten, scheelt toch een slok op een borrel.
Het was een wat kale editie, zonder een studio vol publiek als de warme huiskamer waarin alle verhalen gedeeld kunnen worden. Want zoals gedeelde smart halve smart is, zorgt gedeelde vreugd voor dubbel plezier.
Natuurlijk kun je All you need is love makkelijk scoren noemen. Maar het blijft heerlijk je over te geven aan die reeks van kleine composities waarin verdrietige geliefden opgezweept worden naar dat ultieme moment waarin ze elkaar eindelijk weer snikkend en zoenend in de armen kunnen vallen. En je thuis kan zuchten: "Fijn voor ze. Doe er nog maar eentje."
Als je dan ondertussen ook nog de uien aan het snijden bent, is zilt succes honderd procent gegarandeerd.
<<<Van der Zandt Kerstappels>>>