Huys, Krabbé en Ferdi E. of door de bomen het bos niet meer zien.
Onverteerbaar om maandag schrijver Tim Krabbé zo idolaat te horen praten over zijn recentste muze: de moordenaar van Gerrit Jan Heijn. Interviewer Twan Huys legde hem daarbij geen strobreed in de weg in 'De schrijver, de moordenaar en zijn vrouw'.
"Twan doet weer een Holleedertje", sprak mijn bankgenoot zelfs cynisch, verwijzend naar de veelbekritiseerde aflevering van 'College Tour' waarin Huys deze Amsterdamse crimineel alle ruimte gaf. Nu stond Huys Tim Krabbé toe om van Ferdi E. een mens te maken. En het voelt niet of we daar 'al' aan toe zijn, ook al is het 32 jaar geleden dat hij zijn misdaden pleegde. Het punt is: Ferdi E. vermoordde de ontvoerde Heijn niet alleen de eerste dag al in koelen bloede, maar liet daarna de familie en het hele land zeven maanden in het onzekere terwijl hij rustig miljoenen losgeld binnen hengelde.
"Tuurlijk was hij geen gevoelloos monster", zegt Krabbé even zo goed. Met als bewijs: E. was vooraf bezorgd geweest dat heftige emoties hem zouden beletten de trekker over te halen op het moment suprême! Voor zo'n drogredenatie is het woord gotspe waarschijnlijk uitgevonden.
Het was de hele tijd fascinerend dit en fascinerend dat. Wow, dat het hem allemaal lukte, wow hoe kon zo'n ogenschijnlijk gewone man zoiets doen en wow, toch werd het een vriend. Best een leuke man. Al dreigde Ferdi E. om Krabbé te vermoorden mocht die iets verkeerds over hem schrijven. En ramde E. zijn vrouw wel eens in elkaar, en ook een kind. "Eentje maar", vergoelijkte Krabbé.
Krabbé wil van E. een tragische held maken, door te benadrukken dat je na zoveel tegenslag - genaaid door zijn baas, vrouw verliefd op een ander, kind van huis gelopen - op je 45e ook niet veel anders kunt verzinnen dan wraak nemen op de maatschappij. "Met integriteit red je het niet in het leven", probeert Krabbé ons aan te praten. Waarbij het enige wat ons blijkbaar scheidt van E. is dat hij zijn wraakplannen wél ten uitvoer bracht, en wij ons inhouden.
Per saldo zagen we een geobsedeerde schrijver, die meer dan honderd keer op bezoek ging bij een moordenaar, een goede vriend werd, seks had met diens vrouw en nu soms de regenjas van E. nog draagt. En toch was Krabbé niet zelf het centrale onderwerp van de documentaire.
Wellicht omdat Huys er te dicht bovenop zit, Krabbé goed kent en zelf ook vele jaren bij E. op bezoek ging.
Om de irritatie te verzachten hielp het niet dat Krabbé zo hard praatte, maar dat schijnt te komen door zijn doofheid. Die handicap was ook de reden dat hij eerder op de avond niet bij DWDD zat. Nu maakte alleen Huys daar reclame voor zijn documentaire, waarbij ook Matthijs van Nieuwkerk het naliet kritische vragen te stellen. Zoals: zou de familie Heijn zitten te wachten op het oprakelen van de gruwelijke details? Maar nee, Van Nieuwkerk ging juist mee in de sensatie door precies een fragment te kiezen waarin Ferdi E. vertelt hoe hij de vinger van de dode Heijn afsneed.
Op het eind mompelde Huys dat hij zijn documentaire zelf ziet in de lijn van de Netflix-serie 'Making a murderer' waarin twijfelachtige oude zaken worden gefileerd. Maar de enige nieuwe intrige die zijn documentaire oplevert is: waarom werd Krabbé niet veel kritischer verhoord?