Anderhalvemeterkalifaat
Onvoorstelbaar dat de kijkcijfers van praatprogramma's als Op1 en Jinek zo hoog blijven. Iedere keer voelt het of je naar een herhaling zit te kijken van een uitzending die je al eens hebt gezien. Steeds maar dat ene grote onderwerp.
De kennisstress doet me denken aan een mierenhoop. Al die journalisten, deskundigen en analisten, ze rennen als miertjes rond met stukjes informatie en proberen die op de juiste plaats in de coronaberg te proppen, opdat er een stabiel bouwwerk ontstaat waarin we ons allemaal veilig wanen.
En van waaraf we hopelijk ook weer eens wat uitzicht krijgen op de rest van de wereld.
Want hoe is het toch met die sprinkhanenplaag in Oost-Afrika, de humanitaire ellende in Jemen, de Syrische vluchtelingenkampen of wat speelde er nog meer waar we ons tot voor kort zo druk over maakten? Dinsdag hoorde ik presentator Jeroen Wollaars in Nieuwsuur het slotonderwerp zelfs zo aankondigen: "Niet vaak gebeurd de laatste tijd, ander nieuws."
Toen volgde het enige afwijkende item in een uitzending vol corona. En wát voor nieuws. Terreurbeweging IS krijgt weer voet aan de grond in Syrië en Irak, omdat niemand daar echt oplet. Expert Hassan Hassan legde uit hoe de heropleving geruisloos gaande is, een jaar nadat het gruwelijke kalifaat verslagen leek. Hij omschreef hoe IS in een steeds groter wordend gebied de lokale overheden infiltreert en rustig ondergronds een lange uitputtingsoorlog voert, een nikaya. Als de groep straks weer een brede basis heeft wordt de rest van de wereld aangepakt.
Gelaten hoorde ik het aan, zou die grote ellende echt weer oplaaien? Gelukkig had Nieuwsuur een opwekkende uitsmijter: de NS laat weer meer intercity's rijden! Zo wordt onze blik steeds weer van de verre horizon naar de eigen navel geleid.
Ik bedacht hoe vaak ik me erger aan Hollywoodfilms waarin het leven van een Amerikaan tien keer zo veel levens van anderen mag kosten. Maar we zitten nu in feite zelf in zo'n scenario hier, met alleen maar aandacht voor ons eigen wel en wee.
Je zou jaloers worden op mensen die het nieuws niet goed kunnen volgen omdat ze
taalkundig niet erg begaafd zijn. Het RTL Nieuws besteedde laatst aandacht aan deze groep. Neem de persconferenties van Mark Rutte: wel aangepast aan doven en slechthorenden, maar voor mensen in de categorie 'laaggeletterd' een crime. Zo wees ex-laaggeletterde Marco Zeeman erop hoe afleidend voor hem alleen al het lichtblauwe wandje vol tekst is, dat achter de premier zichtbaar is. Om nog maar te zwijgen van al die nieuwe abstracte begrippen als contactberoepen, surrogaatmarkers, indexgevallen en als de winnaar natuurlijk de intelligente lockdown.
Enfin. Iedereen die wél goed denkt te begrijpen wat er aan de hand is, belooft nu beterschap. Dit is het moment om onze maatschappij aan te pakken, om anders te gaan leven, schoner, beter, simpeler. Het ene na het andere idee wordt gelanceerd voor dat aanstaande anderhalvemeterkalifaat.
Het zal mij benieuwen of dat onaantrekkelijke ding er ooit komt. Of hoelang het standhoudt. De dag dat het vaccin er is, laten we ons inspuiten en voelen we ons weer onkwetsbaar. Zouden we dan echt gewoon de oude draad niet weer oppakken? Volgens mij staan we te popelen.