Herfsttij in omroepland
Xtc-koffieshopje. Dit woord schijnt het ezelsbruggetje 't kofschip te gaan vervangen. Het vormt in ieder geval het bewijs dat het eind der tijden nu toch echt nakend is. Het nieuwe taalhulpje kwam tot ons via 'De s.p.e.l.-show' van de onvergankelijke Astrid Joosten, een goedbekeken zomerse quiz die deze week zijn laatste aflevering beleefde: de televisieherfst staat te trappelen voor de deur. Een seizoen dat veel nieuws gaat brengen, maar ook veel ouds. Om niet te zeggen grijs.
RTL4 trapte vorige week al af met The Voice Senior. Wanneer ik dit schrijf heb ik alleen nog de eerste aflevering kunnen zien, maar ik vond het een groot feest. Pensionado's die de longen uit hun lijf staan te zingen, ontspannen optredend zonder al die stress die je bij jongere kandidaten wel ziet. Voor die jonkies is er dan ook nog een hele carrière te verdienen of te verknallen, terwijl voor de oude artiesten van The Voice Senior de jurywaardering en het applaus simpelweg mooi meegenomen zijn. Als slagroom op de levenstaart.
Wel is het gejubel van de juryleden en presentatoren soms erg overdreven. De hele tijd die enorme verbazing dat iemand al bijna zeventig of taggetig is en er toch nog geluid uitkomt. Alsof je op die leeftijd doorgaans al klinisch dood bent. Geenszins: check op internet het deze week verschenen filmpje met de Australische Faye Morgan (81) maar eens, waarop is te zien hoe deze kordate oma twee gigantische pythons uit een barbecue verwijdert. Tachtig, het nieuwe zestig.
Bij 'Laat op Een' ook ruim baan voor grijsaards deze week. Het leek donderdag zelfs even alsof ik naar de Italiaanse televisie zat te kijken: een tafel vol oude mannen - zoals Maarten van Rossem, Erik Scherder, Willebrord Frequin en Barrie Stevens - met daartussen de prachtige jonge vrouwen Nadia Moussaid en Olcay Gulsen. Charmeur Frequin kwam zelfs heel casanovesk met een bos rode rozen aanzetten voor Nadia, als openlijke liefdesverklaring aan de vertrekkende talkshowpresentatrice. Want ook haar zomerseizoen zit erop: vanaf maandag mag 'good old' Jeroen Pauw weer proberen te stralen, 's avonds laat op NPO1.
Nadia Moussaid viel deze week trouwens niet alleen lof ten deel: op de valreep toch nog een vlekje op het blazoen van de redactie van 'Laat op Een'. Het programma gaf maandag de microfoon en het podium aan Jesse Klaver, die een uitgebreide ode wilde uitspreken aan de brave hardwerkende burgers in de publieke sector. Het was 'de Jessias' in optima forma, engelachtig uitgelicht, tekst goed getimed en alle spreekbeurt-moves op een rijtje. Als je vaag door je wimpers keek zag je Obama staan. Groen Links zette het televisiefragment dan ook meteen in als pr-middel, maar dat vond KRO-NCRV iets te gortig en claimde het copyright van de beelden. Flauw: had Klaver dan in de eerste plaats die zendtijd gewoon niet gegeven.
Helaas denk ik ook: hoe groot is het belang van zo'n televisiefragment nou echt? Als je ziet hoe nihil het effect lijkt te zijn van de enorme hoeveelheid tv-protest tegen de op handen zijnde uitzetting van Howick en Lili, dan relativeert dat veel wat betreft de kracht van televisieaandacht.
Of krijgen we toch nog een echt mooie start van de herfst?