Eus in Medialand: wat is het ijkpunt?
Slechte timing, dat Özcan Akyol precies nu zijn kruistocht start tegen 'de mediakloof'. In de serie 'Eus in Medialand' zegt Akyol als nieuwsjunkie veel te kort te komen omdat de actualiteit van Hilversum/Amsterdam/grachtengordel die van de regio ondersneeuwt. Maar juist in deze week voorafgaande aan de provinciale verkiezingen laat geen enkel zichzelf respecterend medium na om te tonen wat er speelt in het land, en voelt 'Eus in Medialand' niet zo urgent.
En zíjn de grote media wel zo eenzijdig bezig? Özcan Akyol is de uitgelezen persoon om het te onderzoeken: hij is zelf het absolute anti-klisjeemannetje, op wie geen etiket blijft plakken. Een Nederlander met Turkse ouders, die een valse start maakte, in de cel zat, inmiddels een gevierd schrijver, columnist en talkshowgast is. Vastgeroest in Deventer, maar dikke vrienden met een icoon van de grachtengordel: Matthijs van Nieuwkerk.
Onlangs sprak Van Nieuwkerk over deze vriendschap in Fons de Poels 'Door andere ogen'. Hij was lyrisch over Eus' keus in zijn Overijsselse geboorteplaats te blijven wonen. "Eus vindt het heel belangrijk om voor de provincie een stem te zijn. En de provincie voelt dat ook. Hij is een van hen." Zo lovend is deze dagen geen statenkandidaat omschreven en het kwalificeert Eus in ieder geval voor dit tv-project.
Zijn debuut als televisiemaker maakte Akyol in 2017 met de prijswinnende serie 'De Neven van Eus' waarin hij de tweespalt in Turkije blootlegde tussen regeringsgezinden en minderheden. Nu zoekt hij een tweespalt in Nederland, maar wat zijn nieuwe serie minder spannend maakt is dat ons land natuurlijk barst van de media, op allerlei niveaus. Je kan je blindstaren op welke gasten er in DWDD of in Buitenhof aan tafel komen, maar ondertussen hebben we ook dertien regionale omroepen, vele lokale omroepen, programma's als 'Hart van Nederland', 'Typisch...!' en niet te vergeten al die kranten en hun edities. Wie zich in Nederland breed wil oriënteren is dom als hij zijn afstandsbediening niet gebruikt of geen kranten leest.
Eus' constatering dinsdag dat ons perspectief op de wereld wordt bepaald door de plek waar we zelf wonen en dat dat ook zo werkt bij redacties, was evenmin spectaculair. En geldt voor alle niveaus. Zo hoorde Eus bij de krant Tubantia dat de centrale redactie daar soms in een Enschedese bubbel zit, met het Almelose nieuws als kind van de rekening. Je vraagt je af: wat is Eus' ijkpunt? En zijn er überhaupt landen met breder georiënteerde media?
Eus diept wel interessante omissies op. Zo reisde hij 'helemaal' naar Terneuzen af waar terechte frustratie heerst omdat Nederland-Centraal geen aandacht heeft voor het grote bouwproject van de Nieuwe Sluis. En ook omdat Zeeuws-Vlaanderen - net als Nieuw-Zeeland - zelfs geregeld van de kaart afvalt, als een niet bestaand stukje aardkloot.
In Amsterdam bracht Eus uitersten bij elkaar door een recente reïncarnatie van Grutte Pier - de carnivore blokkeerfries Seye Herke Brinkman - los te laten op een discussieavond van mannelijke feministen. Een grotere Nederlandse kloof kan je niet proberen te overbruggen. Waarbij ik trouwens liever in het ravijn spring, dan te moeten kiezen voor een van beide soorten mannen.
<<<Sufgeluld de luizenmoeder>>>