Een ontspannen intocht is er niet meer bij.
Zaterdag geprobeerd te genieten van de intocht van Sinterklaas in Dokkum. Alle benodigde ingrediënten leken aanwezig. Uitbundige zwaaiende kindertjes, moeders met blozende wangen van de kou, een hartverwarmende Dieuwertje Blok, een fraaie stoomboot, Friese regen en een klassieke Sinterklaas. Maar qua de nieuwe Pieten is het ontspannen kijken wel over.
Niet dat ik een probleem heb met de 50-tintengrijsoplossing. Als die aan alle discussies een einde kan maken: prima. Na alle tumult moet er toch een daad worden gesteld, je bent een polderland of niet. En alles beter dan de stroopwafelpiet.
Maar het is wel vreemd om in de bleke Hoofdpiet zo duidelijk die AH-filiaalchef Piekema te herkennen. Nog vervelender: ik betrapte mezelf erop dat ik als een soort diversiteitspolitie zat te checken of die verschillende Pieten wel gevarieerd genoeg in beeld kwamen. Op een gegeven moment stonden er negen louter pikzwarte Pieten naast elkaar op het dek te hossen en voelde ik een correctiespasme opkomen. Niet erg relaxed, nee.
Wat me ook verbaast is het hoge ADHD-gehalte van de verhaallijnen. Raken de Nederlandse kindertjes al niet volledig in de stress van het opstellen van hun verlanglijstjes, dan worden ze het wel van de thema's op tv. De Pakjesboot vergaat bijna in de storm! Alle cadeautjes overboord gevlogen! Zou die goede Sint wel komen! Het grote boek is zoek! De pakjes hebben geen naamkaartjes meer! En dan moeten ze ook nog meeleven met dat huilende - overigens schattige - Zielepietje vol heimwee.
Wat een paniek de hele tijd. Oh kom er eens kijken wat ik in mijn schoentje vind? Een extra buisje Ritalin is misschien een goed idee.
Maar dankzij de uitstraling van Sinterklaas zelf ('Marathon'-acteur Stefan de Walle) heb ik de intocht toch helemaal uitgezeten. Zo warmhartig als deze Sint de kinderen 'schatjes' noemt en ze allemaal in hun wangetjes lijkt te willen knijpen. Midden in alle tumult houdt hij het oude sprookje overeind van die bijzondere man uit dat verre land die zo maar cadeautjes komt uitdelen. Omdat hij iets goed ziet in ieder kind. Een magisch verhaal dat je als kleintje maar wat graag wil geloven. En het móet ook wel waar zijn, want zelfs de volwassenen staan te zingen en te springen voor de kindervriend. Tot en met de burgemeester van Dokkum, de vrolijke en goed acterende Marga Waanders, bijgestaan door kinderburgemeester Noa Groenevelt.
Met een schuin oog op internet drong tijdens de intocht 'de echte wereld' zich alweer op. Buiten de stad waren - toch nog - schermutselingen geweest tussen voor- en tegenstanders van het concept Zwarte Piet. Ik had eigenlijk geen zin om via het journaal die andere kant van de medaille te bekijken, maar viel per ongeluk in de vijf uur-uitzending. Die begon met de woorden 'Honderden tegenstanders van ...' maar dit ging over het protest tegen Hoofdpiet Mugabe. Hopende dat deze grap is gepermitteerd; een goedheiligman is hij in ieder geval niet.
