De Rijpende Rugter: alles valt op z'n plek.
Ai ai ai. 'RTL Late Night met Twan Huys' haalde donderdag niet eens de Top-25 van best bekeken programma's, want maar 308.000 kijkers. Ter illustratie: Pauw scoorde er 947.000. De cijfers van gisteren kunt u vandaag checken op de site kijkonderzoek.nl, waarbij Huys er op vrijdag een directe concurrent bij heeft: 'De Hofbar'. Dit is de politieke talkshow van Powned rond elf uur, waarin Rutger Castricum wat mij betreft contour krijgt als potentiële dagelijkse late-avond-showman. Zo was zijn gesprek gisteren met Thierry Baudet zowel zeer boeiend als vermakelijk. En ja, zonder storende reclame-onderbrekingen.
Tien jaar geleden kwam Rutger Castricum via GeenStijl in beeld als een venijnige ondervrager met roze microfoon. Als een irritant kind verklaarde hij de gevestigde orde voor krankjorum en eiste hij overal directe oplossingen voor. Castricum werd een nagel aan de doodskist van Job Cohen en Ella Vogelaar. Maar de Rutger van nu is een gekalmeerde huisvader van bijna 40, met veel vlieguren in de wandelgangen rond het Binnenhof en keurig gekleed in Haags tenue: het blauwe pak. De kleur van de plopkap van 'De Hofbar'? Beschaafd zwart.
Rutger is nu dus 'one of the boys' in Den Haag, maar compenseert dat ruimschoots met een meer dan tien jaar lange ervaring als verslaggever te lande. Hij kent zijn pappenheimers en kan als een Paul de Leeuw met iedereen in deze samenleving een evenwichtig, geïnteresseerd gesprek voeren. Zo scoorde hij rond het WK-voetbal alom respect voor zijn serie 'Marokko op 1' waarin hij samen met de Marokkaanse gemeenschap de verrichtingen van het Marokkaanse elftal volgde. Gecombineerd met een goed gevoel voor humor en een flink ontwikkelde bullshit-detector, lijkt Rutger Castricum klaar voor een volgende stap.
Nu is de 'De Hofbar' helaas niet live. Het wordt op woensdagavond opgenomen, dus enige slagen om de arm zijn op hun plaats. Maar het uitgangspunt van het programma - het bij elkaar brengen van de politiek en de gewone mens - is lovenswaardig. Zo voerde Castricum gesprekken met 'beide kampen' over onderwerpen als het onrecht dat vaders soms hun kinderen niet mogen zien, de opvang van verwarde mensen en vrijdag ging het over de sloop van Rotterdamse huurwoningen waardoor bewoners gedwongen moeten verhuizen.
Ook daagde Castricum gisteren Thierry Baudet uit om zichzelf nu maar eens op te heffen. Hij kwam een eind. Castricum stak daarvoor de hand in eigen boezem: hij gaf toe veel in Baudet te herkennen en vertelde in het begin ook met opgestoken middelvinger door de gangen van de Tweede Kamer te hebben gelopen, opgefokt, genietend van het anders zijn. Van 'het klootzak zijn'.
"Hoe lang hou je dit nog vol, Thierry?", vroeg de ervaringsdeskundige. En fileerde rustig verder, met fragmenten uit kamerdebatten waarin een blunderende Baudet werd weggehoond. Hij kreeg Baudet zo ver dat deze zijn uitspraak terugnam van tijdens de Algemene Beschouwingen, dat dat debat beneden zijn waardigheid was. Castricum stak daarna meteen toe: "Dat zou een Wilders nooit doen, ergens op terugkomen."
Een amusant gesprek, waarbij diverse goedgebekte mensen in het publiek ruimschoots konden inhaken. Alles valt op z'n plek, bij de Rijpende Rutger.