Britse lente
'No sex please, we're British'. Zo heten een toneelstuk en film uit de oude doos waarin een Brits echtpaar per ongeluk wordt geconfronteerd met stapels Scandinavische porno en niet goed weet hoe nu verder. Ik moest erg lachen om deze titel en in mijn hoofd hadden onze Britse buren lange tijd het etiket 'klungels qua intimiteit'. Hoog tijd voor een revisie: we worden tegenwoordig overspoeld met openhartige Britse formats over daten en relaties. Waar Nederland geregeld een voorbeeld aan neemt. De Britten zijn hot!
Zo is er deze weken op de vroege avond steeds 'First dates', een braaf programma waarin de camera meekijkt als singles een blind date hebben in een restaurant. Hoewel de combinaties meestal goed bij elkaar zijn gezocht - er zijn altijd wel wat gedeelde interesses en vergelijkbare karaktertrekken - denk je vaak toch: run Forrest run! Neem afgelopen dinsdag Liam, een man die misschien liever Dieudonné had geheten, zo tevreden was hij met zichzelf. 'I'm quite a catch!' Hij werd tegenover Anna gezet, een slimme juffrouw die met toenemende verbijstering het fenomeen Liam leerde kennen als het vleesgeworden cliché. 'Stop, Anna.' 'Met wat?' 'Je weet heus wel dat je met me aan het flirten bent.' Teiltje. Ik dacht: Anna bestelt nog voor het dessert een taxi (dit is een uitstekend programma om op de bank weddenschappen over af te sluiten). Maar nee hoor. Ze vertrokken samen. Het zal wel lente zijn geweest ten tijde van de opnames.
Nog verrassender of zo u wilt verbijsterender is het ongekend openhartige 'Naked Attraction', op donderdagavond bij RTL5. Hierin krijgt een zoekende single vier kandidaten voorgeschoteld die poedelnaakt zijn. Eerst wordt de blote onderkant onthuld, daarna de borstpartij en uiteindelijk het gezicht. Je slaat vanzelf je hand voor je mond als je de eerste beelden ziet. Wat is dit nou weer? Waren alle andere ideeën echt op?
En toch, de onbevangenheid van de deelnemers kan je raken, vooral als niet alledaagse mensen gelijkgestemde zielen zoeken. In de eerste aflevering die ik zag zocht Lizzy-met-blauw-haar iemand 'die met zijn of haar lichaam ook een statement af wil geven'. Tussen haar blote kanshebbers een vrouw die een man wilde zijn. En ook Isobel, die van boven al aardig vrouwelijk was, maar van onder nog man. Freakshow? Ik werd toch vooral geraakt door de eerlijkheid van deze ontwapenende mensen om zich te laten zien zoals ze zijn. Het getuigt van moed om alle maskers te laten vallen.
Ook fascinerend: aan het eind van ieders optreden komen de kandidaten die je tot dan alleen naakt hebt gezien in beeld met kleren aan. En dan denk je opeens: "Oh, dus zo'n type is het eigenlijk." Alsof je een mens aangekleed pas echt kunt plaatsen.
Weer een ander Brits format over relaties start volgende week in de Nederlandse versie 'Een nacht met mijn ex'. Stellen die uit elkaar zijn, ontmoeten elkaar in een appartement om terug te kijken op de breuk. Waar ging het mis, valt er nog iets te lijmen? Een interessant concept, dat door tvgids.nl nogal plat wordt samengevat tot 'doen ze het of doen ze het niet?', duidend op het tweepersoonsbed in de flat.
De schrijver van dat stukje geeft zich ook bloot zeg maar. Sex please, we're Dutch.