De beeldterreur rond het perfecte lichaam
Als je maar gezond bent. Het klinkt zo logisch, maar in Hollywood is het niet genoeg. Daar moet je ook het perfecte lichaam hebben, of wat daar voor doorgaat. Dus snijden maar! Met open mond vrijdag een Louis Theroux-documentaire gezien over plastische chirurgie in Beverly Hills en omstreken.
'Under the Knife is uit 2007 maar nog actueel zat. Neem alleen al hoeveel esthetische klinieken je nu ook in ons land vindt. Met soms briljante slogans als 'Plastische Chirurgie: Natuurlijk Mooier'.
Met natuurlijke schoonheid hadden ze weinig te maken, de lijven die Theroux mocht filmen. Grote borsten, die in een bloesje prima ogen, maar naakt op vreemde zwellichamen lijken, klaar om te ontploffen. En ook mannen met enge lijven, die een Schwarzenegger-look willen zonder te zweten, met opgeblazen kuiten, billen, borsten. Strakgetrokken koppie erboven en het grote geluk kan beginnen.
Bij Theroux wordt zo'n onderwerp altijd meer dan freakshow. Adrien, een man met opgevulde biceps en borstkas, vertelde hoe zijn stiefvader hem altijd uitschold voor lelijkerd. En dat hij daarom mooier wilde worden. Het resultaat: hij voelde zich beter en functioneerde ook beter. "Ik had een Volkswagen, nu een Mercedes", lachte hij trots.
Ook de geïnterviewde vrouwen repten over onzekerheid. Maar Theroux legde de vicieuze cirkel van frustratie bloot, door de cosmetische industrie zelf aangejaagd: 'Je bent niet alleen ongelukkig als je er niet goed uitziet, maar ook dom: je kunt er toch iets aan doen? Kom maar met je portemonneetje. Je bent het waard.'
Na zo'n film kijk je wel een stuk kritischer in de spiegel. O die zwembandjes. En wat als ik die oogleden eens liet liften? Scheelt misschien wel vijf jaar. Maar zucht. Dat ruller wordende nekkie verraadt toch hoe het echt zit.
En ik dacht aan het relaas van vriendin J. Ooit hoorde zij van haar buurvrouw enthousiaste verhalen over een ingreep. 'Ik voel me zó veel beter. En zó'n begripvolle man, die chirurg.' Thuisgekomen zei J. tegen haar man: "Ik heb een besluit genomen, ik ga de kliniek bellen, eindelijk iets aan m'n neus laten doen." Zei d'r man: "Och lieverd, waarom nou toch, er is niets mis met je neus! Ik vind je prachtig zo. Of nou ja, misschien dat ze iets aan je kin kunnen doen?"
Woedend smeet J. het telefoonboek naar zijn hoofd. En de handdoek in de ring.
'Under the knife' past ook bij de actuele discussies die Linda de Mol veroorzaakt door met haar 55-jarige lijf in bikini te poseren op de cover van haar blad. Met op de binnenpagina's foto's van nog veel meer 'dappere' vrouwen in badgoed, in alle soorten en maten. Het legt een vorm van beeldterreur bloot: wat je gewoon op ieder strand kunt zien, is schokkend als het wordt afgedrukt. Dan gelden andere normen.
Misschien heeft u wat dit betreft de ophef in Argentinië gevolgd? Daar sierde een foto van onze kroonprinses een tijdschrift met de opmerking 'dat zij trots haar 'plussize'-look toont'. Het zestienjarige meisje aldus subtiel in de categorie 'afwijkende lichamen' plaatsend. Het leverde het blad een storm van kritiek op.
Omwille van Amalia zelf zou je het hele onderwerp willen doodzwijgen, maar omwille van alle mensenlichamen ter wereld, doet de boosheid van de Argentijnen me wel deugd.
<<<Zomergast Inez Weski Bedrogen>>>