Baby'tjes met kinkhoest zichtbaar maken
Welke toon is nodig om anti-vaxxers te bereiken met goede informatie? Moet het journaal gewoon maar stervende baby'tjes en kinderbegrafenissen laten zien? Maar ook: waarom kopen mannen kopen alleen hun eigen ondergoed als ze op jacht zijn naar een partner?
Het was afwisseling troef in Deze week in de reclame (Omroep Powned, NPO1).
Een programma dat oogt als een kwis, maar dat heeft u mis: het is een vrolijke, snelle praatshow waarin panels onder leiding van Dolf Jansen hun kennis spuien over trends in de reclame en de hoe beïnvloeding werkt. O, dat gaat u niet aan, want u bent een onafhankelijke geest? Nou, succes. Volgens een bericht in reclamevakblad Adformatie scheren we iedere dag alleen al langs zes- tot tienduizend advertenties. We zitten in een aandachtseconomie. Zodra je een scherm aanzet of de krant openslaat stel je jezelf bloot aan een grenzeloze hoeveelheid informatie, voorlichting, verleiding, reclame, manipulatie en de hele handel: goed om stil te staan bij de technieken die beïnvloeders gebruiken.
Zo ging het deze donderdag over de wanhoop van artsen dat een groeiende groep zelfdenkende ouders hun kinderen niet meer laten vaccineren. We zagen hoe influencers en de Stichting Vaccinvrij hun publiek beïnvloeden. Veel influencers vinden vertrouwen op je intuïtie veel veiliger dan je baseren op decennia deugdelijk onderzoek. En de stichting benadrukt zo te zien op disproportionele wijze de enkele negatieve ervaring met vaccineren. Hoe te ageren? Het leek niemand een goed idee om dit hele segment alternatieve denkers weg te zetten als gekkies.
Stug doorgaan met goede informatie verspreiden, lijkt de enige weg. Maar breng dan ook de risico's van niet-vaccineren onverbloemd in beeld, was de mening van vaste panelgasten Aad Kuijper en Anne Stokvis, succesvolle creatievelingen in de reclamewereld. Stokvis generaliseerde - het hele programma gaat nogal kort door de bocht - dat het achtuurjournaal 'altijd' een zielig beeld toont van een mollig babybeentje waarin een naald wegzinkt. Terwijl het laten zien van een kindje met kinkhoest de ernst van het vaccinatie-onderwerp veel beter typeert.
In maart liet de Belgische viroloog Marc van Ranst bij Renze op Zondag zo'n baby'tje zien. Het was een kort filmpje van een naar adem snakkend slachtoffertje van kinkhoest. Vijftien gruwelijke seconden die een eeuwigheid leken te duren. "Als je dat hebt gezien, raak je dat beeld nooit meer kwijt," zei ook Aad Kuijper.
Maar helaas, de oude wijsheid eerst zien en dan geloven is over de hele linie aan het eroderen, in onze manipulatieve wereld waarin iedereen de opdracht heeft kritisch te kijken naar ieder plaatje.
Er klonk donderdag ook heel wat onderbroekenlol, in een item over mannen en hun desinteresse voor hun ondergoed, tenzij ze op vrijersvoeten zijn. Een woord waarvan Dolf Jansen vond dat het uitgelegd moest worden aan de jonge kijkers. En over de oude doos gesproken: we zagen een Postbus 51-filmpje waarin een dokter de huismoeders streng opriep om alle gezinsleden 's avonds te wassen en liefst iedere dag een schone onderbroek te geven. Ook u!
De Rijksoverheid die zich met onze lichaamshygiëne bemoeide, nog geen vijftig jaar geleden. Herinnert iemand zich protesten van anti-wassers toen?
<<<Op de spoed Máxima>>>