Advent? Het is eerder: dag vent.
Het is de vrijdag voor kerst en ik denk na over hoeveel 'advent' ik inmiddels heb meegekregen via de televisie, in de aanloop naar het belangrijkste feest van het jaar. Een magere score. Het was meer 'dag vent'.
Allereerst verliet Raymond van Barneveld het darttoneel. Zaterdag was er bij RTL7 - voorafgaand aan wat zijn laatste grote wedstrijd werd - nog een jubelende documentaire te zien: 'Van Barneveld: Het Fenomeen'. Een mooi kerstcadeau voor Barney, want de film gaat vooral over de successen. Zelfs grote concurrent Phil Taylor toont zich louter lovend en Van Barneveld wordt vereeuwigd als de pionier die van Nederland een dartland maakte. Barneys bijgeloof, de immer aanwezige stress, de roddelpers, de belabberde eindfase: nu even niet.
We zwaaiden ook staatssecretaris Menno Snel uit. Zijn vertrekspeech ben ik al kwijt, maar voor altijd zal ik me de reacties van de gedupeerde 'toeslagenouders' herinneren. Mensen die ten diepste vernederd zijn, zoals Dulce Gonçalves die meer dan honderdduizend euro moest ophoesten. Honderdduizend euro. Oftewel tien jaar leven in stress, met alle bijbehorende psychische en fysieke problemen. Nu is dan het stempel 'fraudeur' eraf, maar zal ze ooit haar conclusie 'mijn leven is kapot' kunnen doorstrepen? Tranen in mijn ogen kreeg ik bij haar broze relaas in EenVandaag.
Een kleiner verdriet was diezelfde dag het bericht dat Hans Goedkoop stopt als presentator van 'Andere Tijden'. Negentien jaar was hij de prettig ogende en klinkende bewaarder van het Nederlandse geschiedenisboek. Het goede nieuws is dat zijn opvolging meteen goed geregeld is: het wordt historica Astrid Sy, punt uit.
Dit soort duidelijkheid is qua de vervanging van 'Pauw' nog ver te zoeken. Vijf presentatieduo's moeten de klus gaan klaren; het voelt nu al unheimisch. Maar Jeroen Pauw houdt het na deze week toch echt voor gezien op de late avond. Als ik dit schrijf is het nog gissen hoe de laatste aflevering zal zijn. Pauws reactie kennende wanneer hij op televisie zelf in de schijnwerpers wordt gezet - hij lijkt dat de ultieme media-incest te vinden - zal hij een reguliere aflevering willen maken. Maar of zijn redactie dat laat gebeuren, is de vraag: toen wij tv-critici hem dit voorjaar de Ere Zilveren Nipkowschijf toekenden, was duidelijk voelbaar hoe zijn medewerkers hem op handen dragen. En hij hen.
Enfin, de hele week trouw 'Pauw' gekeken, nu het nog kon. Het was niet per se de scherpste week aller tijden, met bijvoorbeeld dat vergetelijke interview met premier Rutte en ook een erg vaag kerstmuziek-item. Maar donderdag was de talkshow een mooi eerbetoon aan dichter/muzikant Jules Deelder, met de klaaglijke klanken van St James Infirmary, de uitvaartblues voor jazzlui.
Al kon je als fan van de Rotterdamse Nachtburgemeester het allerbeste midden in de nacht kijken naar 'Mijn leven als Deelder', een herhaling uit 2013. Een 2Doc die begint met fake news van jaren terug, toen diverse media meldden dat Deelder dood zou zijn aangetroffen door de schoonmaakster, op 56-jarige leeftijd.
Hebbie er mooi wat jaren bij gesmokkeld. En werden het door de timing van zijn verscheiden in ieder geval wel echt klassiek donkere dagen voor de kerst.
<<<Rico vs. Badr Een huis vol>>>